.

ΓΛΗΝΟΣ


Ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω - Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξή σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. - Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα! Όταν πολεμάς για την λευτεριά, είσαι κι όλας λεύτερος (Νίκος Καζαντζάκης)




Δ. Καζάκης: Η νομική δέσμευση του Ε.ΠΑ.Μ. στον ελληνικό λαό

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η ΜΥΝΗΣΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. ΕΠΙ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ






Η νομική δέσμευση του Ε.ΠΑ.Μ. στον ελληνικό λαό




ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΙΑΒΑΣΤΕ : Αποφασεις και ψηφισματα του 5ου Συνεδριου του Ενιαιου Παλλαϊκου Μετωπου.


ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ...

Ανάποδα
Ακούστε στο e-roi.gr Ειδήσεις που αποκρύπτονται από τα συστημικά ΜΜΕ, θα σχολιάζονται θα αναλύονται και θα αντιπαρατίθενται στην κατασκευή πλαστών ειδήσεων που σερβίρονται στο πλαίσιο της πιο ξετσίπωτης προπαγάνδας. Την προπαγάνδα του φόβου και της εξαπάτησης. Είναι για εμάς κοινός τόπος, η προσπάθεια αντίληψης της ελληνικής και διεθνούς πραγματικότητας αλλά και η αποκάλυψη του μέλλοντος που ετοιμάζουν στον λαό μας..


synedrio











ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ : http://www.nationaldebtclocks.org/debtclock/greece


ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
(ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΔΕΞΙΑ)

Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

30-3-2017 ο Δημήτρης Καζάκης με το Δημήτρη Κολιό στο MAXIMUM FM


ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΗΣ ΡΑΧΗΛ ΜΑΚΡΗ

Συνέντευξη με την επικεφαλής της κίνησης «Μέτωπο Νίκης» Ραχήλ Μακρή


«Ελεύθερη Ελλάδα» Οι εθνικές συνέπειες από την υφαρπαγή της ΔΕΗ κ.α. - 30 ‎Μαρτίου ‎2017

Το μέλος της Γραμματείας Πολιτικού Σχεδιασμού του Ε.ΠΑ.Μ. Κυριάκος Κυριακόπουλος, στον ραδιοθάλαμο της ΕΡΤopen 106.7 FM και στην εκπομπή του «Ελεύθερη Ελλάδα». ‎‎‎Στη σημερινή εκπομπή συνομιλεί τηλεφωνικά με τον συγγραφέα Γιώργο Ηλιόπουλο και τον Γιώργο Γεωργή, από το Σύλλογο Επιστημονικού Προσωπικού της ΔΕΗ και μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Ε.ΠΑ.Μ. ‎Πέμπτη, ‎30 ‎Μαρτίου ‎2017.


Πολιτικά γεννητούρια και μασκαράδες του πολιτικού συστήματος... Απολογισμός φρίκης με την παιδική φτώχεια να εκτινάσσεται στα ύψη... Η επαναξιολόγηση οδηγεί σε νέα επονείδιστη συμφωνία με εκτεταμένο πλιάτσικο σε όλη τη δημόσια υποδομή - Μισθοί και συντάξεις κατακρημνίζονται... Όλο το βρώμικο παιχνίδι που βρίσκεται σε εξέλιξη και οι πολλαπλές εθνικές συνέπειες από την υφαρπαγή της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού...



Kάθε Πέμπτη στις 09.00, μεταδίδεται μέσα από την συχνότητα της ΕΡΤopen 106.7 FM, η εκπομπή «Ελεύθερη Ελλάδα» με τον Κυριάκο Κυριακόπουλο.


Για να ακούσετε την εκπομπή συντονιστείτε :

► μέσω ραδιοφώνου

• στην ΕΡΤopen στους 106.7 μεγάκυκλους στα FM για την περιοχή της Αττικής
• στον ραδιοσταθμό του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας στους 96,5 FM για την ευρύτερη περιοχή της Εύβοιας
• στους 1134 χιλιόκυκλους στα Μεσαία (AM) για την περιοχή των Χανίων.

► μέσω διαδικτύου

• από την ΕΡΤopen μέσω των συνδέσμων που θα βρείτε εδώ http://www.ertopen.com/radio
• από τον διαδικτυακό σταθμό E-ROI μέσω των ακόλουθων συνδέσμων

http://www.e-roi.gr/
http://eroigr.caster.fm/
http://eroigr.radio12345.com/
http://eroigr.listen2myradio.com/
http://eroigr2.listen2myshow.com/ (χαμηλού κόστους)


Οι συντελεστές της εκπομπής περιμένουν τη συμμετοχή σας καλώντας στα τηλέφωνα 210 6002909-10 ή αποστέλοντας SMS γράφοντας :

1Π (κενό) και μετά το ΜΗΝΥΜΑ στο 54045.


Με αφορμή την λειτουργία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων

ΕΠΑΜ - Ενιαίο Παλλαικό Μέτωπο


Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ, με αφορμή την από 1ης Ιανουαρίου 2017 ενεργοποίηση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων(ΑΑΔΕ) και την Απόφαση για την λειτουργία της η οποία δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ (Τεύχος Β με αριθμό φύλλου 968, 22 Μαρτίου 2017), κρίνει αναγκαία την αναδημοσίευση Ανακοίνωσης της Πολιτικής Γραμματείας από τις 19 Μαίου 2016, όπου τοποθετείται έγκαιρα απέναντι στο προσχέδιο Νόμου για την ΑΑΔΕ που είχε δεί το φως της δημοσιότητας εκείνη την εποχή.
Τότε η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ επεσήμαινε την πραξικοπηματική ενέργεια εκ μέρους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην δημιουργία ενός ανεξέλεγκτου και αυθαίρετου μηχανισμού, ο οποίος στην ουσία καταργεί το ελληνικό κράτος, προχωρώντας ταυτόχρονα στην ιδιωτικοποίησή του. Η Πολιτική Γραμματεία υπογράμμιζε με ένταση τότε την κατάργηση της προστασίας του πολίτη και της έννοιας της λαϊκής κυριαρχίας, από τις μεθοδεύσεις που θα υιοθετηθούν και τις πρακτικές που θα εφαρμοστούν, προκειμένου να εισπραχθούν φόροι και οφειλές που δημιουργήθηκαν την περίοδο των μνημονιακών πολιτικών και αποτελούν παραβίαση κάθε έννοιας δικαίου και Συνταγματικής τάξης στην χώρα, εκχωρώντας εκ νέου την εθνική κυριαρχία.
Σήμερα η κατοχική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ, έχει θέσει σε εφαρμογή την λειτουργία της ΑΑΔΕ, σύμφωνα με τις εντολές των αφεντικών - δανειστών, δημιουργώντας επί της ουσίας ένα πραγματικό ανεξέλεγκτο καταναγκαστικό εισπρακτικό μηχανισμό, προς όφελος των επικυρίαρχων, έτοιμο να εφεύρει νέες πρακτικές και μεθόδους είσπραξης προκειμένου να αφαιμάξει την ιδιωτική περιουσία του απροστάτευτου πλέον ελληνικού λαού.
Αθήνα 30 Μαρτίου 2017
Παραθέτεται η Ανακοίνωση :
Ανακοίνωση
Προ των πυλών, η ιδιωτικοποίηση του κράτους.
Με πρόσχημα την αποτελεσματικότητα των αρμοδιοτήτων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων και την πάταξη της γραφειοκρατίας, η φερόμενη ως ελληνική κυβέρνηση δεν διστάζει να προχωρήσει στην δημιουργία ενός ανεξέλεγκτου και αυθαίρετου μηχανισμού, επιχειρώντας ένα ακόμα κυβερνητικό πραξικόπημα ύστερα από προσχέδιο Νόμου που δημοσιοποιήθηκε στις 14 Μαΐου 2016, φέροντας τον τίτλο: «Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων»
Με το εν λόγω σχέδιο, που αναμένεται να ψηφιστεί την Κυριακή 22 Μαΐου, καταργείται η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων και στην θέση της συστήνεται Ανεξάρτητη Αρχή, η οποία θα ελέγχει το σύνολο της δημοσιονομικής πολιτικής και τον δημοσιονομικό μηχανισμό του κράτους.
Πιό συγκεκριμένα, στις αρμοδιότητες της υπάγονται: α) ο προσδιορισμός, η βεβαίωση και η είσπραξη φορολογικών, τελωνειακών και λοιπών δημοσίων εσόδων, β) η παρακολούθηση και ο έλεγχος της πορείας της βεβαίωσης και της είσπραξης των δημοσίων εσόδων, γ) η λήψη και η εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων για την αποδοτική λειτουργία των φορολογικών και λοιπών υπηρεσιών της, δ) η έκδοση κανονιστικών πράξεων, εγκυκλίων , οδηγιών και λοιπών διοικητικών εγγράφων που αφορούν εν γένει στην ερμηνεία και στην εφαρμογή των διατάξεων της φορολογικής, τελωνειακής και λοιπής νομοθεσίας που σχετίζεται με τους τομείς της αρμοδιότητάς της.
Επίσης περαιτέρω αρμοδιότητες που κατά την κείμενη νομοθεσία ασκούνται από τον Υπουργό Οικονομικών ή τον αρμόδιο Αναπληρωτή ή Υφυπουργό Οικονομικών δύνανται να μεταβιβάζονται και να περιέχονται στην Αρχή, χωρίς να μπορούν να αναμεταβιβασθούν στους ανωτέρω υπουργούς ή σε άλλα κυβερνητικά όργανα με μεταγενέστερη κανονιστική διοικητική πράξη.
Το σχέδιο Νόμου, καθιστά την Αρχή λειτουργικά ανεξάρτητη, με πλήρη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και χωρίς να υπόκειται σε κανενός είδους έλεγχο από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές αφού:
«Τα μέλη του Συμβουλίου της Διοίκησης της Αρχής συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου και του Διοικητού της, δεν υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο ούτε σε διοικητική εποπτεία από κυβερνητικά όργανα ή άλλες διοικητικές αρχές ή άλλο δημόσιο ή ιδιωτικό οργανισμό και απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας. Επίσης δεν υπόκεινται σε ιεραρχικό έλεγχο από τον Υπουργό Οικονομικών. Ο Υπουργός Οικονομικών μπορεί μόνο να υποβάλλει προτάσεις και να παρέχει στρατηγικές οδηγίες που άπτονται στις αρμοδιότητες της Αρχής, μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και οι οποίες δεν μπορούν να επεκταθούν σε οργανωτικά και λειτουργικά ζητήματα της Αρχής, ή σε θέματα του προσωπικού αυτής.»
«Ο υπουργός Οικονομικών, δεν δύναται για συγκεκριμένες περιπτώσεις να υποβάλλει προς την Αρχή αίτημα παροχής πληροφοριών, ή να παράσχει δεσμευτικές οδηγίες. Σε περίπτωση διαφωνίας του Υπουργού Οικονομικών με τον Διοικητή της Αρχής σχετικά με την εφαρμογή της φορολογικής πολιτικής, το ζήτημα παραπέμπεται στο Συμβούλιο της Αρχής.»
Τέλος, ο Διοικητής και το πενταμελές Συμβούλιο της Διοίκησης ορίζεται από Επιτροπή Επιλογής, δεν θα είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, και η μόνη υποχρέωσή τους είναι... «να υπηρετούν με συνέπεια τους σκοπούς της Αρχής και να ασκούν τις αρμοδιότητες που τους ανατίθενται από τον παρόντα νόμο και την εκάστοτε κείμενη νομοθεσία, με γνώμονα την επίτευξη των στόχων αυτής, και την αποτελεσματική και αποδοτική λειτουργία και δράση της Αρχής.» Προβλέπεται επίσης κι ένας ειδικός εμπειρογνώμονας σε ρόλο εντεταλμένου συμβούλου, ο οποίος και θα επιλέγεται από κατάλογο 3 υποψηφίων επιλογής της ΕΕ.
Όπως γίνεται αντιληπτό, με το Σχέδιο Νόμου θα νομοθετηθεί η πλήρης κατάργηση του ελληνικού κράτους και η ταυτόχρονη ιδιωτικοποίηση του.
Το κράτος δεν θα έχει πλέον λόγο και νόημα ύπαρξης, παρά μόνο σαν ιδιωτική εταιρεία, η οποία και θα δίνει λογαριασμό στην εν λόγω Ανεξάρτητη Αρχή, που θα αντικαταστήσει την Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Καταργείται κάθε έννοια λογοδοσίας και ελέγχου, ενώ αντίθετα λογοδοτούν και ελέγχονται όλοι οι υπηρεσιακοί παράγοντες και ειδικά ο εκάστοτε Υπουργός Οικονομικών.
Καταργείται η ίδια η έννοια του δημόσιου συμφέροντος. Ο δημόσιος υπάλληλος ή ο αξιωματούχος της διοίκησης, υποχρεούται να υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον. Αντίθετα οι αρμοδιότητες και ο τρόπος στελέχωσης και οργάνωσης της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, παραδίδει τον προσδιορισμό, την βεβαίωση και την είσπραξη των δημοσίων εσόδων σε τεχνοκράτες και εξωθεσμικά – παρακρατικά κέντρα και δημιουργείται για να υπηρετήσει τους στόχους, τις λογικές και τις σκοπιμότητες των μνημονίων, και την λεηλασία που απορρέει από τον εναγκαλισμό με τους δανειστές.
Καταργείται η προστασία του πολίτη και η έννοια της λαϊκής κυριαρχίας, από τις μεθοδεύσεις που θα υιοθετηθούν και τις πρακτικές που θα εφαρμοστούν, προκειμένου να εισπραχθούν φόροι και οφειλές που δημιουργήθηκαν την περίοδο των μνημονιακών πολιτικών και αποτελούν παραβίαση κάθε έννοιας δικαίου και Συνταγματικής τάξης στην χώρα, εκχωρώντας εκ νέου την εθνική κυριαρχία.
Ταυτόχρονα, με το νέο πολυνομοσχέδιο 7.000 σελίδων που κατατέθηκε και θα ψηφιστεί την Κυριακή 22 Μαΐου, και που περιλαμβάνει το νέο υπέρ - Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, τις ρυθμίσεις για τα κόκκινα και πράσινα, ενήμερα δάνεια των πολιτών, μια σειρά αποτρόπαιων μέτρων αύξησης άμεσης και έμμεσης φορολογίας ύψους 1.8 δις ευρώ και βέβαια την τροπολογία για τον γνωστό κόφτη που στοχεύει σε μισθούς , συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες πλην της υγείας, ο κυβερνητικός θίασος, δικαιώνει απόλυτα τον τίτλο της πλέον υποτελούς και δοσίλογης κυβέρνησης, αντάξια και γνήσιο τέκνο των προκατόχων της στα έξι χρόνια του καθεστώτος κατοχής στην Ελλάδα.
Ο Ελληνικός λαός βρίσκεται αντιμέτωπος με μιά πρωτόγνωρη επίθεση σε όλα τα επίπεδα. Βιώνει ακόμα και αν δεν το αντιλαμβάνεται πλήρως, την εγκαθίδρυση του καθεστώτος κατοχής στο δημοσιονομικό, κανονιστικό, και οικονομικό πεδίο άσκησης πολιτικής στην χώρα. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία εκτέλεσης των εντολών των επικυρίαρχων και της διαχείρισης τους προς όφελος ξένων και ντόπιων συμφερόντων, αδιαφορώντας για την ανείπωτη καταστροφή που δημιουργεί με την παραμονή της στην εξουσία.
Καλεί τους Έλληνες πολίτες να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, και να προκρίνουν τις δυνάμεις που θα ανοίξουν τον δρόμο και θα καταστήσουν την Ελλάδα, λαϊκά κυρίαρχη και εθνικά ανεξάρτητη, απελευθερωμένη από κάθε είδους τυρρανία, εξάρτηση και κατοχή.
• Μη αναγνώριση και διαγραφή του παράνομου και ληστρικού δημόσιου χρέους με βάση το Διεθνές Δίκαιο.
• Καταγγελία των δεσμεύσεων και των Δανειακών Συμβάσεων
• Έξοδος από την ευρωζώνη , και την Ευρωπαϊκή Ένωση, μετάβαση σε εθνικό – κρατικό νόμισμα.
• Τιμωρία των ενόχων και απόδοση Δικαιοσύνης
• Συντακτική Εθνοσυνέλευση διευρυμένης εκπροσώπησης του ίδιου του λαού, για την σύνταξη και ψήφιση δημοκρατικού Συντάγματος
Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ
Αθήνα 19 Μαΐου 2016

Εσωτερικό έγγραφο αποδεικνύει πως το χρέος είναι ο ορισμός της Κατοχής


Εσωτερικό έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών υπολογίζει ότι ενδεχόμενο «πάγωμα» έως το 2040 των επιτοκίων για την αποπληρωμή των ελληνικών δανείων μπορεί να στοιχίσει στους δανειστές 120 δις ευρώ, αναφέρει η DW με βάση δημοσίευμα γερμανικού εντύπου...

German Finance Minister Wolfgang Schaeuble (R) talks to a colleague at the start of the meeting of the German Federal cabinet at the Chancellery in Berlin, Germany. EPA, FELIPE TRUEBA

Στο επίμαχο ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους αναφέρεται με εκτενές της δημοσίευμα η γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt, επισημαίνοντας ότι το...

γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και ο επικεφαλής του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε τηρούν άκρως αμυντική στάση. Η εφημερίδα του Ντύσελντορφ επικαλείται εσωτερικό έγγραφο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που βρίσκεται στη διάθεση της Handelsblatt και σύμφωνα με το οποίο ενδεχόμενο «πάγωμα» έως το 2040 των επιτοκίων που καταβάλλει η Ελλάδα για την αποπληρωμή των δανείων που έχει λάβει ενδέχεται να στοιχίσει στους δανειστές περί τα 120 δις ευρώ. Ένα τέτοιο πάγωμα επιτοκίων θα ισοδυναμούσε στην πραγματικότητα με «εκτεταμένα νέα δάνεια», σημειώνουν στο έγγραφο στελέχη του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών. 


Η Handelsblatt υπενθυμίζει ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα μεταβεί στα μέσα Απριλίου στην Ουάσιγκτον με αφορμή τη διεξαγωγή της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ. Εκεί, «πίσω από κλειστές πόρτες», η ελληνική κρίση ενδέχεται να αποτελέσει ξανά αντικείμενο διαπραγματεύσεων, σημειώνει το δημοσίευμα, εκτιμώντας ότι στις πιέσεις που ασκεί η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ στους Ευρωπαίους για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους «η απάντηση του Σόιμπλε ενδέχεται να είναι η εξής: Όχι». Η Handelsblatt αναφέρεται στη διαμάχη που μαίνεται ανάμεσα σε ΔΝΤ και Βερολίνο σχετικά με το εάν και υπό ποιους όρους θα συμμετάσχει το Ταμείο στο τρίτο ελληνικό πρόγραμμα δανεισμού. Όπως επισημαίνεται, παρά τις δημόσιες διαβεβαιώσεις Σόιμπλε ότι το ΔΝΤ θα συμμετάσχει, «στο παρασκήνιο υπάρχουν εντελώς διαφορετικά μηνύματα. (…) Το Ταμείο σε καμία περίπτωση δεν εγκατέλειψε το αίτημά του για περαιτέρω ελαφρύνσεις στην εξυπηρέτηση του (ελληνικού) χρέους, ακόμη κι αν το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών αρέσκεται να το παρουσιάζει έτσι». 

Και η Μέρκελ κατά ενός πλαφόν στα επιτόκια 
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέλει να δρομολογήσει μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους μετά τη λήξη του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018, σημειώνει η Handelsblatt, υπογραμμίζοντας ότι ο γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση η ελάφρυνση να είναι τόσο εκτεταμένη ώστε «να ισοδυναμεί με ένα νέο πακέτο διάσωσης». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει ότι τα επιτόκια (για την Ελλάδα) θα σημειώσουν αύξηση έως το 2040 φτάνοντας μέχρι και στο 3,3%. Αντίστοιχα υψηλότερες θα ήταν και οι πληρωμές τόκων της Αθήνας προς τους δανειστές της». Σύμφωνα με την Handelsblatt, «και η καγκελάριος Μέρκελ άφησε να εννοηθεί απέναντι στην Κριστίν Λαγκάρντ ότι μπορεί μεν να φανταστεί περαιτέρω παράταση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων, αλλά όχι και πλαφόν στα επιτόκια». 


Ωστόσο, όπως τονίζει η εφημερίδα, «πριν ξεκινήσουν συζητήσεις για ελάφρυνση χρέους πρέπει να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση του τρέχοντος προγράμματος». Ο έλληνας υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης, με δηλώσεις του στην Handelsblatt, εμφανίστηκε αισιόδοξος λέγοντας ότι «υπάρχουν καλές πιθανότητες να κλείσει η αξιολόγηση τον Απρίλιο. Μάλιστα ο έλληνας υπουργός ελπίζει να τύχει σύντομα μεγαλύτερης κατανόησης στο Βερολίνο σε περίπτωση κυβερνητικής αλλαγής στη Γερμανία. Όπως δήλωσε, «πολλοί Ευρωπαίοι ελπίζουν ότι εφόσον ο Μάρτιν Σουλτς εκλεγεί καγκελάριος θα προσαρμόσει τους ευρωπαϊκούς κανόνες για το χρέος».


Είμασταν νυκοκυραίοι και μας κατάντησαν επαίτες ... Οι ουρές για τρόφιμα καθημερινό φαινόμενο στην Ελλάδα της νεκροζώνης



Δε θα έχουμε τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα ήταν και παραμένει αν και κάπως χλωμό τώρα πια, ένα από τα κεντρικά επιχειρήματα της προπαγάνδας του ευρωσαλιαρισμού. Και όμως. Μόνο στη σημερινή εποχή της νεκροζώνης, εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια νεοέλληνες τρέφονται από συσσίτια της εκκλησίας, των Δήμων και διάφορων φορέων. Παιδιά λιποθυμούν από ατροφία σε σχολεία, αφού η πείνα αποτελεί πλέον σύνηθες καθεστώς για μεγάλη μερίδα ελληνόπουλων. Την ίδια ώρα, τα κατοχικά κανάλια της Νέας Τάξης μας βομβαρδίζουν για τη δυστυχία των προσφύγων και μεταναστών για τους οποίους υπεύθυνη είναι  η ίδια η Νέα Τάξη της παγκοσμιοποίησης των Τζώρτζ Σόρος και ΣΙΑ.

Όπως συμβάινει σε πολλές περιπτώσεις σε όλη τη χώρα, το πρωί της Τρίτης, μία τεράστια ουρά σχηματίστηκε στο Γυμναστήριο Βαρέων Αθλημάτων στην Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης με εκατοντάδες πολίτες, νέους μεσήλικες και ηλικιωμένους, να περιμένουν στην ουρά για λίγα τρόφιμα.
Η διανομή τροφίμων ξεκίνησε από τις 9 το πρωί, όπου η Κοινωνική Σύμπραξη ΠΕ Θεσσαλονίκης- Δυτικό Τμήμα σε συνεργασία με την Κοινωνικής Υπηρεσία του Δήμου Παύλου Μελά, μοίρασε κρέας, τυρί, κασέρι και φρούτα σε δικαιούχους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής για το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους (ΤΕΒΑ/FEAD).

Οι φωτογραφίες είναι από το seleo.gr
 

 

Πολλοί κάτοικοι ταλαιπωρήθηκαν περιμένοντας για ώρες στην ουρά προκειμένου να πάρουν λίγα τρόφιμα, ενώ η διανομή θα ολοκληρώθηκε στις 2 το μεσημέρι.







ΠΗΓΗ


Το διαβάσαμε από το: Είμασταν νυκοκυραίοι και μας κατάντησαν επαίτες ... Οι ουρές για τρόφιμα καθημερινό φαινόμενο στην Ελλάδα της νεκροζώνης http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2017/03/blog-post_5119.html#ixzz4coegoaIF

Η πιπίλα του νέου «Προστάτη»: Τα «πακέτα Τραμπ, οι νέες βάσεις (του «θανάτου») και πράσινα άλογα…


Γράφει ο Νίκος Μελέτης
Η επέτειος της 25ης Μαρτίου φέτος ίσως να μην το αντιληφθήκατε αλλά επρόκειτο, εάν πιστέψουμε όλα αυτά που διαβάζουμε για μια ιστορική στιγμή για την τύχη της χώρας.
Με την επίσκεψη Καμμένου στις ΗΠΑ, με την συνάντηση που είχε με τον ομόλογο του κ. Μάτις και με την χειραψία του με τον Αμερικανό πρόεδρο έστω και υπό το στριμωξίδι και άλλων ομογενών που ήθελαν να πλησιάσουν τον Προέδρο Τραμπ, επισφραγίσθηκε μαθαίνουμε η νέα εποχή στις ελληνοαμερικάνικες σχέσεις.
Όμως αυτή η παραμυθία εμφανίζεται την στιγμή που η (υποτιθέμενη) διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές οδηγεί την χώρα με φόρα στον τοίχο κι έτσι αρχίζουν και παλι τα γνωστά σενάρια:
«Η Ελλάδα είναι ο πιο πολύτιμος σύμμαχος των ΗΠΑ, είναι η απάντηση σε όλα τα προβλήματα ασφαλείας και σταθερότητας στην περιοχή αυτή του κόσμου και συνεπώς δεν έχουμε καμία δουλειά πλέον με τον Σόιμπλε που θέλει να πιει το αίμα της Ελλάδας και να κόψει τις συντάξεις. Αφήστε που μάλλον ο Τραμπ θα εκπλήξει τους πάντες και ενώ ζητάει τα ρέστα από την Γερμανία, τις Βαλτικές χώρες και τους άλλους συμμάχους στο ΝΑΤΟ, στην Ελλάδα μπορεί να δώσει και ένα Σχέδιο Μάρσαλ ακόμη …».
Το αφήγημα είναι απλό και γνωστό: οι Αμερικανοί (σ.σ. πριν δυο χρόνια ήταν ο Πούτιν, μετα η Κίνα και μετα ήρθαν τα Μνημόνια) είναι πρόθυμοι να πληρώσουν όσο-όσο για να αποσπάσουν από την σκληρή ηγεμονία της Γερμανίας την Ελλάδα. Και η Ελλάδα βλέπει για δεύτερη φορά σε αυτόν τον αιώνα τους Αμερικανούς σαν πραγματικούς απελευθερωτές. Ποιους Αμερικανούς; Εκείνους του Ντόναλτ Τραμπ…
Τι ακριβώς συμβαίνει όμως; Πόσο πολύτιμη είναι η Ελλάδα για τις ΗΠΑ; Είναι οι ΗΠΑ αυτές που προσφέρουν την εναλλακτική διέξοδο για την Ελλάδα; Για ποια απελευθέρωση μιλάμε και από ποιόν;
Η Ελλάδα εχει ιδιαίτερο ρόλο τον οποίο προσφέρει η γεωγραφική θέση της. Όμως η κυβέρνηση Τραμπ, συνδέει τα στρατηγικά συμφέροντα της με δυο πυλώνες στην Ανατολική Μεσόγειο: το Ισραήλ και την Αίγυπτο.
Από κει και πέρα όσο περισσότεροι τόσο καλυτέρα. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν προσφέρονται εθελοντικά και νέες βάσεις να διαθέσουν και αεροπλάνα να αγοράσουν.
Η βάση της Σούδας είναι εξαιρετικής σημασίας για τους Αμερικανούς αλλά δύσκολα μπορεί να εξισορροπήσει την απώλεια του Ιντσιρλικ. Εξάλλου μάλλον δύσκολα θα βρεθούν ελληνικές κυβερνήσεις να δεχθούν να φιλοξενήσουν στην Κρήτη τα πυρηνικά όπλα που φυλάσσονται στην τουρκική βάση ή να γίνει το ελληνικό έδαφος το αποκλειστικό ορμητήριο για επιθέσεις στην Μέση Ανατολή και στην Αφρική…
Εξάλλου πέρα από τις αστειότητες ότι η …Κάρπαθος θα αντικαθιστούσε το Ιντσιρλικ, οι βάσεις στο Κυπριακό έδαφος θα μπορούσαν πολύ πιο εύκολα να καλύψουν το κενό που θα προκαλούσε η ένταση με την τουρκική πλευρά. Σε κάθε περίπτωση εάν η σχέση των ΗΠΑ και της Δύσης με την Άγκυρα φθάσει σε τέτοιο σημείο ώστε να απειλείται η παραμονή των νατοϊκών και αμερικανικών αεροσκαφών στο Ιντσιρλικ, θα υπάρχουν πολύ σοβαρότερα προβλήματα που θα απασχολούν την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες, πάρα η αναζήτηση εναλλακτικής αεροπορικής βάσης.
Όπως γίνεται συνήθως όμως, υπερεκτιμάται η εξάρτηση που θεωρούμε ότι εχει πλέον η Ουάσιγκτον από την Σούδα, ή από κάποια άλλη διευκόλυνση που θα προσέφερε μελλοντικά η χώρα μας.
Το ερώτημα είναι του τι θα ήταν διατεθειμένη να προσφέρει η Ουάσιγκτον για να διατηρήσει αυτή την σχέση.
Η βασική απειλή ασφάλειας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα τα τελευταία τουλάχιστον εξήντα χρόνια προέρχεται από την Τουρκία.
Η Ουάσιγκτον συστηματικά και με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια ακολούθησε πολιτική Πόντιου Πιλάτου, που όταν αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ευνοεί τον ισχυρότερο και τον επιτιθέμενο.
Ακόμη όμως κι αν υποθέσουμε ότι οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ φθάσουν σε σημείο ρήξης, είναι μάλλον δύσκολο να φαντασθεί κανείς ότι η Ουάσιγκτον θα ρισκάρει μια θερμή αντιπαράθεση με την Τουρκία εάν επιχειρήσει να δημιουργήσει τετελεσμένα στο Αιγαίο.
Οι καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ και η προβολή του ρόλου που μπορεί να εχει η Ελλάδα ως υποβοηθητικός κρίκος στις αιχμές του «δόρατος», το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αλλά και στα Βαλκάνια, σαφώς και ενισχύουν την θέση της χώρας και προσφέρουν τις βάσεις για συμμαχίες και συνεργασίες που λειτουργούν αποτρεπτικά σε έξωθεν απειλές.
Οι ελληνοαμερικανικές στρατιωτικές σχέσεις θα πρέπει όμως να αντιμετωπίζονται με ρεαλισμό…
Εκτός από τα γεωστρατηγικά όμως είναι και η οικονομία. Οι κρυφοδραχμιστές, οι οπαδοί του Σώρρα, οι ψεκασμένοι και τα υπολείμματα των αγανακτισμένων, βρίσκουν τώρα νέο ίνδαλμα: τον Ντ. Τραμπ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος προσφέρει εύκολα το επιχείρημα που αναζητούν, όταν τίθεται το ερώτημα ποιος και πως θα βοηθούσε την Ελλάδα να επιπλεύσει, εάν τελικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποφάσιζε την «ηρωική έξοδο» από το Μνημόνιο και το θανατερό σπιράλ στο οποίο εγκλώβισε την χώρα.
Και έτσι ένα φάσμα από την επαναστατική και την Λαϊκίστικη Αριστερά, μέχρι την άκρα δεξιά και την Χρυσή Αυγή και τα απολειφάδια της Λαϊκίστικης Δεξιάς, δείχνει να στρέφεται με αρρωστημένο πλέον τρόπο προς τον Ντόναλτ Τραμπ.
Έφθασαν στο σημείο να κλείνουν με νόημα το μάτι για την τελετή που έγινε στον Λευκό Οίκο για την 25η Μαρτίου, ως δείγμα …εύνοιας του Τραμπ. Μια τελετή που γίνεται και με ξεχωριστή λαμπρότητα κάθε χρόνο από την εποχή του Ρόναλντ Ρηγκαν…
Όσο για τον σύντομο χαιρετισμό του κ. Τραμπ; Κράτησα το «αγαπάω τους Έλληνες, που τους βρισκω συνέχεια μπροστά μου, μια και μένω στην Νέα Υόρκη»…
Θα τους συμβούλευα να αναζητήσουν τις παρεμβάσεις όλων των Αμερικάνων προέδρων σε αυτές τις εκδηλώσεις τα τελευταία 15-20 χρόνια. Δεν θα αισθανθούν πολύ κολακευμένοι με την «αγάπη» του κ. Τραμπ… Φαντάζομαι έτσι θα έλεγε και για το υπηρετικό προσωπικό στο Trump Tower…
Ο απομονωτισμός και η «εθνικοποίηση» της οικονομικής πολιτικής των ΗΠΑ, που εκφράζει ο κ. Τραμπ δεν αφήνουν κανένα απολύτως περιθώριο ούτε για στήριξη μέσω του ΔΝΤ, ούτε φυσικά για απευθείας «Σχέδια Μάρσαλ» που ονειρεύονται κάποιοι..
Και το πιθανότερο είναι ότι κανείς δεν τα πιστεύει αυτά. Απλώς είναι μια καλή πιπίλα για να ξεγελούν όσους είχαν πιστέψει στον «άλλο δρόμο» που θα μας έβγαζε από τα Μνημόνια. Ένα παραμύθι για να αποφεύγουμε να αντικρίσουμε την σκληρή πραγματικότητα.
Το μέλλον της Ελλάδας δεν είναι στο ποιόν σωτήρα θα επιλέξει. Είναι στο να αλλάξει η ίδια η χώρα και να ισχυροποιήσει την θέση της εντός της Ευρωζώνης και της Ε.Ε., ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει τις επιθέσεις κάθε Σόιμπλε και συγχρόνως να αναπτύξει τις συμμαχίες της στην Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και την Αφρική… Και τότε θα είναι πολύτιμη σύμμαχος και για τις ΗΠΑ.
Η χώρα δεν σώζεται με μια ευγενική δωρεά της οικογένειας Τραμπ, ούτε εχει ανάγκη από νέο «προστάτη». Έχει ανάγκη από Όραμα και την δύναμη, την αυτογνωσία και την πειθαρχία για να το υλοποιήσει.
mignatiou.com
triklopodia.gr

Κ. Γρίβας: «Αν κάποιος θα έπρεπε να στοιχηματίσει σε έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, οι πιθανότητες θα ήταν με την Ελλάδα»

«Η Τουρκία αργά ή γρήγορα θα οδηγηθεί σε συγκρουσιακές καταστάσεις εξαιτίας των επιλογών της» Ο αν. Καθηγητής Γεωπολιτικής Κωνσταντίνος Γρίβας μιλά για τη θέση που διεκδικεί η Τουρκία στο νέο πολυπολικό παγκόσμιο περιβάλλον
Μια εξαιρετική γεωπολιτική ανάλυση κάνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Alpha Radio 88,6 και το Νίκο Χαζαρίδη ο Κωνσταντίνος Γρίβας, αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής της Σχολής Ευελπίδων και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για τον ρόλο που διεκδικεί η Τουρκία στο νέο πολυπολικό παγκόσμιο περιβάλλον, τονίζοντας ότι πολύ σύντομα θα βρεθεί ενώπιον των επιλογών της. Η Τουρκία διεκδικεί μια θέση στη Β’ Εθνική παγκοσμίως αφήνοντας στην Α’ Εθνική τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα, με την ίδια να «παίζει» μεν στη Β’ Εθνική, αλλά ως κυρίαρχος πόλος στην Ευρασία. Αυτή τη στιγμή πέτυχε μια ισορροπία, αλλά αυτή η ισορροπία είναι του ακροβάτη, όπως δηλώνει.
Στην μεγάλη συνέντευξη που έδωσε ο γνωστός καθηγητής στον Alpha μιλάει και για τους εξοπλιστικούς συσχετισμούς των δύο χωρών και καταρρίπτει τον μύθο της «ισχυρής στρατιωτικά» Τουρκίας, με το επιχείρημα ότι μπορεί αριθμητικά να διατηρεί την υπεροχή, όμως αυτό δεν είναι αρκετό, για τον λόγο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Τουρκίας μετά το πραξικόπημα απώλεσαν τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά, ενώ δεν διαθέτει στο οπλοστάσιό της τα σύγχρονα εξοπλιστικά συστήματα που διαθέτει η Ελλάδα. Φτάνει μάλιστα στο σημείο να πει ότι από τις πληροφορίες που διαρρέουν, αυτή τη στιγμή μπορεί να μην υπάρχει καν τουρκικός στρατός.
Πρέπει να δούμε τι επιδιώκει η άλλη πλευρά (Τουρκία), ποιός είναι ο μεγαλύτερος στόχος πέρα από αυτούς που έχουμε αναλύσει σε πρώτη φάση; Αναφέρομαι στην επίθεση για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης που γίνεται τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ε.Ε., αλλά και στις κινήσεις που έγιναν στο εσωτερικό της Τουρκίας μετά το πραξικόπημα. Υπάρχει κάτι μεγαλύτερο που επιδιώκει η Τουρκία να φέρει στο τραπέζι;
Εκτιμώ ότι η Τουρκία βρίσκεται σε μια διαδικασία ριζικής γεωπολιτικής μετάλλαξης, η οποία αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης συστημικής αλλαγής, μιας ολοκληρωτικής αλλαγής του συστήματος, το οποίο πλέον από μονοπολικό γίνεται με αυξανόμενους ρυθμούς πολυπολικό. Από εκεί που υπήρχε η φαντασίωση -γιατί επρόκειτο περί φαντασιώσεως- περί της αμερικανικής παντοδυναμίας, πάμε σε έναν κόσμο με πολλούς πόλους ισχύος που κονταροχτυπιούνται μεταξύ τους για μια καλύτερη θέση στην παγκόσμια σκακιέρα.
Δηλαδή η Άγκυρα δεν αμύνεται, προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα;
Ακριβώς. Και η Τουρκία είναι μια τρομακτικά φιλόδοξη χώρα. Σε μεγάλο βαθμό η φιλοδοξία της είναι ένα είδος φυγής προς τα εμπρός, για να ξεφύγει από τα δομικά εσωτερικά της προβλήματα. Το γεγονός παραμένει ότι η Τουρκία βλέπει τον εαυτό της ως έναν από αυτούς τους διεθνείς πόλους ισχύος στο νέο σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι δεν βλέπει καν τον εαυτό της ως περιφερειακή δύναμη, αλλά ως μεγάλη Ευρασιατική δύναμη που θέλει να κυριαρχεί στην ευρύτερη περιοχή. Είναι δεδομένο ότι θα επιχειρήσει να ελέγξει τον περιβάλλοντα χώρο της και κομβικό κομμάτι του χώρου αυτού είναι η Ανατολική Μεσόγειος και το Αιγαίο. Για την ακρίβεια, στο νέο διεθνές σύστημα, το πλέγμα Αφρικής – Ευρασίας σε μεγάλο βαθμό, χάρη στην τήξη των πάγων στον Αρκτικό αυτονομείται από τους ωκεανούς, έχει ένα κέντρο και το κέντρο είναι η Ανατολική Μεσόγειος και το Αιγαίο είναι αυτό που επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ των διαφόρων χωρών από Βορρά – Νότο – Ανατολή – Δύση. Είναι, ίσως, ένα από τα πιό σημαντικά γεωπολιτικά σημεία στον πλανήτη. Έχουμε αυτή την αλλαγή και εξαιτίας του γεγονότος ότι η Τουρκία θέλει να κυριαρχήσει πλέον στο διεθνές σύστημα, θα επιδοθεί σε ολοένα και περισσότερες επιθετικές συμπεριφορές.
Μιλάμε δηλαδή για τον πέμπτο πόλο; Γιατί υπάρχει η Αμερική, η Ρωσία, η Κίνα και η Ε.Ε. και η Τουρκία επιχειρεί να γίνει ο πέμπτος πόλος;
Η Τουρκία, στο πλαίσιο ενός πολυπολικού συστήματος, θα έλεγα ότι θέλει να παίξει σε μια κατηγορία Β’ Εθνικής, ας το πούμε έτσι. Να αφήσει δηλαδή στην πρώτη κατηγορία Αμερική – Ρωσία – Κίνα και στη δεύτερη κατηγορία να είναι χώρες όπως η Ινδία, η Βραζιλία, η Τουρκία, το Ιράν και κάποιες άλλες…
Δηλαδή, αγνοεί ακόμη και την ισχύ της Γερμανίας σε αυτή τη φάση;
Νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς η Γερμανία είναι μια ιδιόρρυθμη χώρα, ναι μεν έχει τεράστια οικονομική ισχύ, έχει μια υπετροφία οικονομική σε σχέση με άλλους, από την άλλη έχει ατροφία των υπολοίπων συνιστωσών της και ιδιαίτερα δε της στρατιωτικής. Αν προσπαθήσει να την αποκτήσει, όπως φαίνεται ότι θέλει να κάνει, τότε θα δημιουργήσει πολύ μεγάλες αντιδράσεις από τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη. Η Τουρκία δεν έχει ιδιαίτερα θέματα με τη Γερμανία, ούτε τη φοβίζει, ούτε την απασχολεί το γεγονός ότι παραμένει ότι αυτός ο οξύς και επιθετικός αναθεωρητισμός ήρθε για να μείνει και δεν είναι μια ευκαιριακή κατάσταση που οφείλεται στις εσωτερικές αντιφάσεις της Τουρκίας και φυσικά δεν είναι προνόμιο του σουλτάνου Ερντογάν.
Δηλαδή λέτε ότι είναι ένα προνόμιο της χώρας και όχι άποψη του Ερντογάν;
Φυσικά, δεν είναι καν επιλογή, είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια λόγω των επιλογών που έχει κάνει η Τουρκία να προσπαθήσει να πρωταγωνιστήσει στο διεθνές σύστημα.
Οι υπόλοιποι παίκτες φαίνεται να της το επιτρέπουν αυτό;
Αυτό είναι μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση, γιατί το γεγονός είναι ότι στο πολυπολικό σύστημα που διαμορφώνεται, η παλαιά φρουρά με κανένα τρόπο δεν θέλει νέους παίκτες, για τον απλούστατο λόγο ότι μειώνεται η πίτα. Τα κομμάτια προς κατανάλωση της παγκόσμιας κυριαρχίας περιορίζονται. Αυτό από μόνο του είναι αρνητικό για την Τουρκία. Επίσης έχει άμεσες ανταγωνιστικές σχέσεις στην περιοχή με άλλες ισχυρές χώρες, όπως το Ιράν και η Αίγυπτος, σίγουρα σε βάθος χρόνου θα οδηγηθεί σε μια νέα συγκρουσιακή κατάσταση με τη Ρωσία ή μάλλον είναι εξαιρετικά πιθανό και ούτε οι ΗΠΑ ούτε και τα Ευρωπαϊκά κράτη θα θέλανε μια υπερβολικά ισχυρή Τουρκία για τον απλό λόγο ότι χαλάει τος δικούς της σχεδιασμούς. Το γεγονός είναι ότι η Τουρκία μέχρι στιγμής καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στις αντιφάσεις των μεγάλων Δυνάμεων, αλλά είναι μια ισορροπία σχοινοβάτη, δε νομίζω ότι έχει μέλλον αυτή η κατάσταση. Πιστεύω ότι η Τουρκία αργά ή γρήγορα θα βρεθεί ενώπιον των επιλογών της και θα οδηγηθεί σε συγκρουσιακές καταστάσεις.
Όλη η συμπεριφορά της Άγκυρας αυτή την περίοδο ευνοεί τα Ελληνικά συμφέροντα; Οι ανοιχτοί λογαριασμοί με πολλούς μεγάλους παίκτες δεν είναι ό,τι καλύτερο αυτή τη στιγμή για τον Ερντογάν…
Σε βάθος χρόνου είναι γεγονός ότι η Ελλάδα μπορεί να εκμεταλλευθεί αυτή την αντίφαση της Τουρκίας και τον φόβο που δημιουργεί στους άλλους μεγάλους παίκτες. Σε πιό τακτικό χρονικό ορίζοντα υπάρχει πρόβλημα, δηλαδή η Τουρκία έχει καταφέρει να παραλύσει τις ό,ποιες αντιδράσεις εις βάρος της, είναι δεδομένο ότι δεν δείχνει να φοβάται κανέναν, με τη Μόσχα η οποία ήταν η μόνη που πραγματικά φοβόταν, έχει καταφέρει εν μέρει να την προσεταιριστεί με μια μορφή λυκοφιλίας, που ναι μεν έχει ημερομηνία λήξεως, αλλά σήμερα υπάρχει, πότε δεν πρέπει να περιμένουμε κάτι από το εξωτερικό αν προκύψει σοβαρό πρόβλημα με την Τουρκία, ότι δηλαδή αυτή η φαντασίωση ότι θα έρθει κάποιος να μας σώσει, θα πρέπει να σταματήσει και να κατανοήσουμε ότι πρέπει να υπερασπιζόμαστε τον εαυτό μας μόνοι μας.
Μόνοι μας τι μπορούμε να κάνουμε; Γιατί πρέπει να δούμε λίγο και τους συσχετισμούς που υπάρχουν στο Αιγαίο, αναφέρομαι στις στρατιωτικές δυνάμεις. Πρόσφατα δώσατε ενδιαφέροντα στοιχεία για το τι διαθέτει η κάθε πλευρά. Ας δούμε αυτές τις τρεις κατηγορίες, ξεκινώντας από τον στρατό ξηράς. Εκεί φαίνεται ότι υπάρχει μια υπεροπλία στα άρματα μάχης, 2.232 έναντι 1.329 της χώρας μας. Πρέπει να μείνουμε κυρίως στην αριθμητική διάσταση των πραγμάτων ή υπάρχουν και άλλες συνιστώσες που δεν εξετάσαμε;
Νομίζω ότι σε όλους τους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων ακόμη και σήμερα, εάν απλώς παίρναμε τα στατιστικά στοιχεία, θα λέγαμε ότι υπάρχει μια σχετική αριθμητική ισορροπία. Η Τουρκία υπερτερεί μεν, αλλά όχι σαρωτικά στις ποσότητες και υπάρχουν κάποια ποιοτικά στοιχεία στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις που δεν τα έχει ακόμη η Τουρκία. Όπως για παράδειγμα αυτός ο πολύ ισχυρός στόλος των 11 υποβρυχίων, με 5 εξ αυτών με σύστημα αναερόβιας πρόωσης.
Τα υποβρύχια είναι το πλεονέκτημα στο Ελληνικό Αιγαίο;
Είναι ένα από τα πλεονεκτήματα. Υπάρχουν αρκετά. Τα ελληνικά άρματα μάχης, τα Leopard 2, δεν έχουνε ισάξιά τους αυτή τη στιγμή στο τουρκικό οπλοστάσιο. Τα αυτοκινούμενα πυροβόλα PzH, επίσης δεν έχουνε αντίστοιχα στο τουρκικό οπλοστάσιο. Είναι μικρές διαφορές, αλλά υπάρχουν. Απλώς, βέβαια, από το σημείο αυτό αρχίζουν να τίθενται κάποιες φαταλιστικές απόψεις του τύπου «ναι μεν, αλλά η οικονομική κρίση έχει καταστρέψει τις Ένοπλες Δυνάμεις, δεν έχουμε ανταλλακτικά ή καύσιμα κ.λ.π.», οι οποίες εν μέρει αναπόφευκτα ισχύουν. Σίγουρα οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν επηρεαστεί, ωστόσο δεν τις έχει επηρεάσει στο βαθμό που το πραξικόπημα στην Τουρκία και οι διωγμοί κατά του στρατεύματος από τον Ερντογάν έχουν επηρεάσει τις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
Δηλαδή είναι σε δυσμενέστερη θέση συγκριτικά αυτή την περίοδο;
Θα έλεγα ότι αν κάποιος έπρεπε να στοιχηματίσει ποιός θα νικούσε σε έναν Ελληνοτουρκικό πόλεμο σώνει και καλά, οι πιθανότητες θα ήταν με την Ελλάδα, γιατί δεν είμαστε σίγουρη αυτή τη στιγμή ότι υπάρχει ο τουρκικός στρατός. Δηλαδή γίνονται τραγικά πράγματα, από πληροφορίες που διαρρέουν. Δεν έχουνε καν επαρκείς πιλότους για τα μαχητικά αεροσκάφη, η Διεύθυνση Ειδικών Δυνάμεων παίρνει πολίτες εσπευσμένα ακόμη και για αξιωματικούς, με βασικό κριτήριο να είναι απλά πιστοί στο καθεστώς, υπάρχουν στοιχεία που μας δείχνουν ότι δεν είναι καλά τα πράγματα για τον Τουρκικό στρατό.
Σας ανησυχεί η τεράστια απόκλιση που υπάρχει στον αριθμό των ενστόλων;
Θα έλεγα όχι. Πολλοί λένε ότι η Τουρκία έχει πολύ πληθυσμό, άρα στρατό, άρα θα μας νικήσει. Αυτό θα είχε νόημα ίσως σε κάποιον ολοκληρωτικό πόλεμο μεγάλης διάρκειας τύπου Ιράν – Ιράκ, το οποίο όμως αυτή τη στιγμή δεν είναι ούτε στις μακρινές πιθανές καταστάσεις. Στο πλαίσιο ενός αστραπιαίου υπέρθερμου επεισοδίου μικρής διάρκειας δεν παίζει ρόλο καθόλου. Το πολύ επικίνδυνο είναι ότι η Τουρκία ενισχύεται στη δική της πολεμική βιομηχανία. Αναπτύσσει δικά της οπλικά συστήματα, υψηλής τεχνολογίας και αυτό της δίνει σε βάθος χρόνου ένα κρισιμότατο πλεονέκτημα, τόσο στρατιωτικά όσο και γεωπολιτικά για να κάνει συνεργασίες με άλλες χώρες, όπως Κίνα – Ινδία ή Ρωσία.
Η Ελλάδα είναι έτοιμη να απαντήσει σε αυτό; Γιατί όλα αυτά οδηγούν σε μια κούρσα εξοπλισμών με ό,τι αυτό σημαίνει για τις οικονομίες των δύο χωρών. Πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε;
Η κούρσα των εξοπλισμών είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, επειδή για την Τουρκία κυκλοφορούν φοβιστικές θεωρίες, ότι ίσως αγοράσει 100 μαχητικά F35 να πάμε να πάρουμε κι εμείς αμέσως, που είναι πανάκριβα και σε αξία αμφισβητούμενη, θα ήταν απλά η λάθος κίνηση, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους, αλλά και για το ότι πάλι θα οδηγούμασταν σε επιλογή με ανανέωση του στρατού με οπλικά συστήματα – φετίχ και από τα πάνω. Δηλαδή θα παίρναμε πολύ ακριβά όπλα και μετά δεν θα είχαμε τα περιφερειακά τους συστήματα, όπως κάνουμε κατά τη συνήθειά μας που πήραμε τα καλύτερα υποβρύχια στον κόσμο χωρίς να αγοράσουμε νέες τορπίλες, πήραμε τα καλύτερα άρματα μάχης, χωρίς να πάρουμε βλήματα για τα πυροβόλα των αρμάτων αυτών. Η ό,ποια προσπάθεια πρέπει να ξεκινήσει από τα κάτω πολύ προσεκτικά και να δώσει έμφαση στην προσαρμογή των ελληνικών και τουρκικών ιδιαιτεροτήτων, των επιχειρησιακών τακτικών και στρατηγικών του Ελληνοτουρκικού συστήματος. Να βάλουμε το μυαλό μας να σκεφτεί αντί να ξοδέψουμε.
Γιατί, ενώ η Τουρκία προκαλεί, η αντίδραση της Ευρώπης και της Αμερικής δεν είναι ανάλογη των αντιδράσεων που είχαμε για άλλες χώρες που προσπάθησαν να κάνουν κάτι αντίστοιχο;
Η Ευρώπη ως Ενιαία Ευρώπη είναι πρακτικά και γεωστρατηγικά ανύπαρκτη. Δεν έχει δυνατότητα ούτε καν να σκεφτεί να δημιουργήσει μια μακρόπνοη στρατηγική. Οι ΗΠΑ από την άλλη, βρίσκονται σε μια πολύ ιδιόρρυθμη κατάσταση. Με ελάχιστη δόση υπερβολής θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως χώρα μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, γιατί το παλαιό κατεστημένο των ΗΠΑ που προσπάθησε να ξαναπάρει την κατάσταση στα χέρια του προωθώντας το νέο πρόεδρο Τραμπ βρίσκεται σε έναν άτυπο εμφύλιο πόλεμο με το νέο κατεστημένο των ΗΠΑ που δημιουργήθηκε τα τελευταία χρόνια και δεν θέλει να προκύψει αυτή η αλλαγή εξουσίας, οπότε ουσιαστικά ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να χαράξει κάποια στρατηγική, αλλά και σε ολόκληρο το σύστημα των ΗΠΑ σε όλο του το εύρος και βάθος δεν υπάρχει συγκροτημένη στρατηγική. Αυτό εκμεταλλεύεται και η Τουρκία για να προωθήσει τη δικιά της ατζέντα και να βελτιώσει το γεωπολιτικό της χαρτοφυλάκιο.
Εμείς πρέπει να μπούμε στην λογική να αποτρέψουμε τα χειρότερα ή να διεκδικήσουμε το μερίδιο που μας αναλογεί τώρα που είναι σε εξέλιξη αυτές οι ανακατατάξεις;
Σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα η Ελλάδα θα πρέπει και από ό,τι φαίνεται το κάνει, να περάσει μια πολύ ισχυρή αποτρεπτική εικόνα έναντι της Τουρκίας. Να περάσει την αντίληψη ότι αν γίνει κάτι, θα ανοίξει η πύλη του φρενοκομείου, όπως είχε πει ο Γεώργιος Παπανδρέου την δεκαετία του ’60, επί Τζόνσον. Σε βάθος χρόνου η Ελληνική γεωπολιτική στρατηγική νομίζω ότι έχει πολλές προοπτικές, γιατί αυτό το πολυπολικό σύστημα που διαμορφώνεται, χώρες που βρίσκονται σε κρίσιμες περιοχές του διεθνούς συστήματος, όπως είναι η Ελλάδα ή αν θέλετε ο Ελληνισμός, το σύμπλεγμα του Ελληνικού κράτους και της Κύπρου, ακριβώς γιατί δεν απειλούν κανέναν γιατί ότι και να γίνει δεν πρόκειται να εξελιχθούν ούτε σε περιφερειακές δυνάμεις, μπορούνε να έχουνε ένα πολύ σοβαρό γεωπολιτικό ρόλο και να προωθήσουν σε βάθος χρόνου τα συμφέροντά τους. Αυτό προϋποθέτει να υπάρχει μια εθνοκεντρική στρατηγική, μια στρατηγική του τύπου «εγώ δεν ανήκω σε κανέναν, δεν είμαι πλέον εξάρτημα ή αξεσουάρ μιας παρελθούσης Δύσης, ούτε φυσικά θέλω να μπω στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας ή αλλού. Λειτουργώ εθνοκεντρικά, μετατρέπομαι σε αυτόνομο και αυτόφωτο γεωπολιτικό παίκτη και κοιτάω να δω πως θα κουμπώσω ανάμεσα στις συνέργειες των μεγάλων διεθνών παικτών ώστε να γίνω κι εγώ ισχυρός παράγοντας του συστήματος».
Αυτό έχει άμεση σχέση και με τις επιλογές μας στον οικονομικό τομέα;
Ακριβώς. Η Ελλάδα πρέπει να κάνει την υπέρβαση. Είμαστε σε μια σπείρα θανάτου στον οικονομικό τομέα και πρέπει να φύγουμε από αυτό το γήπεδο. Πρέπει να περάσουμε στο μεγαλύτερο επίπεδο των γεωπολιτικών καταστάσεων στο οποίο υπάγονται και οι οικονομικές διεργασίες και στο γήπεδο αυτό έχουμε ένα σοβαρό πλεονέκτημα. Εάν καταφέρουμε να αποκτήσουμε έναν ουσιαστικό γεωπολιτικό ρόλο στο διαμορφούμενο διεθνές σύστημα, είναι δεδομένο ότι θα βρούμε και συμμάχους στον οικονομικό τομέα.
Άλλο γήπεδο, σημαίνει άλλο νόμισμα ή πάντα μέσα στην Ε.Ε. με μια άλλη πολιτική;
Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι σε βάθος χρόνου πρέπει να πάμε σε εθνικό νόμισμα, ακριβώς για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γίνεται αλλιώς. Νομίζω ότι αυτές οι λογικές των ενοποιήσεων έχουνε πια περάσει διεθνώς. Ωστόσο δεν θέλω να το επιβάλλω σε κανέναν. 

Πηγή εφημ. «Νέα Εγνατία» Καβάλας
https://kostasxan.blogspot.gr/ 

geopolitics.com.gr
triklopodia.gr

Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

Ε.ΠΑ.Μ. Ο Δ. ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟ ΑΡΜΟΝΙΑ ΣΑΜΟΥ 28/3/2017


Κινητοποιήσεις του Ε.ΠΑ.Μ. στην Ευρώπη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κινητοποιήσεις του Ε.ΠΑ.Μ. στην Ευρώπη
Στο πλαίσιο πάντα των δράσεων για την ενημέρωση της Κοινής Γνώμης αλλά και των θεσμικών οργάνων τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό της χώρας, για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα, το Ε.ΠΑ.Μ.
πραγματοποίησε σειρά εκδηλώσεων διαμαρτυρίας έξω από τις ελληνικές πρεσβείες σε Λονδίνο, Παρίσι και Χάγη, ανήμερα της Εθνικής γιορτής της 25ης Μαρτίου. Βασικό σύνθημα και αίτημα των εκδηλώσεων, να σταματήσουν οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα.
Ο επικεφαλής του Τομέα Διεθνών Σχέσεων του Ε.ΠΑ.Μ. και πρέσβης ε.τ. Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος επέδωσε στις πρεσβείες μας των χωρών, Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Ολλανδίας, την σχετική έκθεση του ΟΗΕ, στην οποία αναφέρονται με σαφήνεια οι εν λόγω παραβιάσεις, απόρροια των σκληρών μέτρων λιτότητας που συνεχίζουν να επιβάλλονται στον χειμαζόμενο ελληνικό λαό.
Την ίδια στιγμή οι αρχηγοί κυβερνήσεων και κρατών - μελών της ΕΕ είχαν συγκεντρωθεί στην Ρώμη για να γιορτάσουν τα εξηντάχρονα της Συνθήκης της Ρώμης, υιοθετώντας μια διακήρυξη που αποτελεί μνημείο υποκρισίας τουλάχιστον για την τρέχουσα ευρωπαϊκή οικονομική και κοινωνική συγκυρία.
Οι παραπάνω δράσεις, ήταν και η απάντηση του Ε.ΠΑ.Μ. στην υποκριτική διακήρυξη της Ρώμης.
Στην εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από την πρεσβεία στο Παρίσι, παραβρέθηκε ο Φρανσουά Ασσελίνο, πρόεδρος της "Union Populaire Republicaine"(UPR) και υποψήφιος Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, μετά πολυμελούς αντιπροσωπείας.
Επίσης, το παρών έδωσε και αντιπροσωπεία του Ζακ Σεμινάτ, υποψήφιου στην προκριματική φάση των Γαλλικών Προεδρικών εκλογών.Να σημειωθεί ότι υπόμνημα επέδωσε στην ελληνική Πρεσβεία και ο πρόεδρος του κόμματος "PARDEM" Ζακ Νικόνοφ.
Τέλος, στην εκδήλωση διαμαρτυρίας του Λονδίνου, συμμετείχε και ο πρόεδρος της εκστρατείας για μια ανεξάρτητη Βρετανία (Campaign for an independent Britain) Έντουαρντ Σπάλτον.
Αθήνα 28 Μαρτίου 2017
Γραφείο Τύπου Ε.ΠΑ.Μ.

Ο Ταμήλος τώρα δικαιώνεται


του Αλέξανδρου Ζέρβα

Ως δεδομένη παρουσιάζεται πλέον η με (διαδικασίες fast track) ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Κι είναι αλήθεια πως σε αυτή τη συγκυρία δε διαφαίνεται στον ορίζοντα κάτι που θα μπορούσε ουσιαστικά να την αποτρέψει: ούτε τα «ά-σφαιρα» ενδοκυβερνητικά πυρά (όπως συμβαί-νει με την περίπτωση Σκουρλέτη), ούτε οι προ-αναγγελίες απεργιών εκ μέρους κάποιων, απα-ξιωμένων ομολογουμένως στη συνείδηση της κοινωνίας, συνδικάτων (όπως με την περίπτωση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ).

Πολλώ δε μάλλον, φαντάζει ακόμη περισσότερο αναπόφευκτη, αν λάβει κανείς υπόψη την ανθρωπογεωγραφία της σημερινής Βουλής, όπου η αξιωματική αντιπολίτευση επιτίθεται στην κυβέρνηση επειδή δεν προχωράει με ιδιαίτερη ζέση το εν λόγω ξεπούλημα. Είναι σαφές, όμως, πως ακόμη και στις πλέον σφοδρές δημόσιες αντιπαραθέσεις τους, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο κι η ΝΔ έχουν και στο συγκεκριμένο ζήτημα κοινή συνισταμένη. Άλλωστε, ακόμη κι ο «αντάρτης» Πάνος Σκουρλέτης ήταν στο επίμαχο άρθρο του κάτι παραπάνω από σαφής: «Δεν είμαι οπαδός παρωχημένων αντιλήψεων που δεν αντιλαμβάνεται τις αλλαγές που έχουν συμβεί στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας, της οποίας είμαστε αναπόσπαστο μέλος, ούτε υπερασπίζομαι μονοπωλιακές καταστάσεις και ξεπερασμένα μοντέλα περασμένων δεκαετιών».

Από την άλλη, φαντάζομαι πως τόσο ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών όσο κι όλοι όσοι ....
φλερτάρουν, περισσότερο ή λιγότερο φανατικά, με «σύγχρονες» αντιλήψεις, όπως η εκποίηση της ΔΕΗ, έχουν υπόψη τους τα «λαμπρά» αποτελέσματα που είχε η πρώτη σχετική απόπειρα μερικής απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας. Δεν έχουν περάσει, άλλωστε, παρά μόλις δυο μήνες από την ολοκλήρωση της δίκης για το σκάνδαλο Energa-Hellas Power, το οποίο ζημίωσε το ελληνικό δημόσιο με ένα ποσό άνω των 250 εκατομμυρίων ευρώ. Την ίδια στιγμή, μια μικρή έρευνα σχετικά με τα τεκταινόμενα σε ό,τι αφορά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας στον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων (κι όχι μόνο) αρκεί για να «ξετρυπώσει» κανείς ανάλογα παραδείγματα. Το πλέον πρόσφατο έρχεται από την Αλβανία, όπου το σκάνδαλο της παραχώρησης του διαχειριστή ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας στην Τσεχική εταιρεία CEZ φέρεται να έχει κοστίσει στο κράτος περί τα 500 εκατομμύρια ευρώ.

Όπως κι αν το δει κανείς πάντως, η άκριτη ιδιωτικοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών μιας χώρας αποτελεί από μόνη της οικονομικό και κοινωνικό έγκλημα. Όχι μόνο γιατί η ορθή, υπό δημόσιο έλεγχο, διαχείρισή τους είναι ζωτικής σημασίας για την ισόρροπη οικονομική ανάπτυξη, αλλά κυρίως γιατί διασφαλίζει με τρόπο ουσιαστικό την κοινωνική συνοχή. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες (Βουλγαρία, Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία), όπου δοκιμάστηκαν τα «οφέλη» του μοντέλου της ιδιωτικοποιημένης αγοράς ενέργειας, πλέον ακολουθείται (ή εξετάζεται σοβαρά) η αντίστροφη διαδικασία. Την ίδια στιγμή, «βγάζουν μάτι» σε αρκετές περιπτώσεις οι σοβαρές συνέπειες, που απορρέουν από την ασυδοσία της ελεύθερης αγοράς: στην Καλιφόρνια οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος συμφώνησαν μεταξύ τους (δημιούργησαν καρτέλ κατά το κοινώς λεγόμενον) για μειωμένη παραγωγή με στόχο την αύξηση των τιμών.

Δεν μπορώ να ξέρω λοιπόν πόσο «προχωρημένες» απόψεις μπορεί να ασπάζεται ο Πάνος Σκουρλέτης, ούτε θέλω να διανοηθώ την πολιτική λογική μέσα από την οποία ο Κωστής Χατζηδάκης θεωρεί ευλογία και αυτό το επικείμενο πλιάτσικο. Προφανώς κανένας από τους δυο δε θεωρεί το ρεύμα κοινωνικό αγαθό, όπως άλλωστε είχε με περισσή σιγουριά ξεκαθαρίσει πριν από λίγα χρόνια ο Μιχάλης Ταμήλος, καλώντας μας, στην ανάγκη, να ζήσουμε με λάμπες, όπως συνέβαινε στις αρχές του περασμένου αιώνα. Τώρα που το σκέφτομαι η δικαίωσή του ίσως και να μην αργεί..

από το "tvxs.gr"