.

ΓΛΗΝΟΣ


Ν’ αγαπάς την ευθύνη να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω - Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξή σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. - Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα! Όταν πολεμάς για την λευτεριά, είσαι κι όλας λεύτερος (Νίκος Καζαντζάκης)




Δ. Καζάκης: Η νομική δέσμευση του Ε.ΠΑ.Μ. στον ελληνικό λαό

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η ΜΥΝΗΣΗ ΤΟΥ Ε.ΠΑ.Μ. ΕΠΙ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ






Η νομική δέσμευση του Ε.ΠΑ.Μ. στον ελληνικό λαό




ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΙΑΒΑΣΤΕ : Αποφασεις και ψηφισματα του 5ου Συνεδριου του Ενιαιου Παλλαϊκου Μετωπου.


ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ...

Ανάποδα
Ακούστε στο e-roi.gr Ειδήσεις που αποκρύπτονται από τα συστημικά ΜΜΕ, θα σχολιάζονται θα αναλύονται και θα αντιπαρατίθενται στην κατασκευή πλαστών ειδήσεων που σερβίρονται στο πλαίσιο της πιο ξετσίπωτης προπαγάνδας. Την προπαγάνδα του φόβου και της εξαπάτησης. Είναι για εμάς κοινός τόπος, η προσπάθεια αντίληψης της ελληνικής και διεθνούς πραγματικότητας αλλά και η αποκάλυψη του μέλλοντος που ετοιμάζουν στον λαό μας..


synedrio











ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ : http://www.nationaldebtclocks.org/debtclock/greece


ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΚΑΙ ΠΙΟ ΑΜΕΣΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK
(ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΕΙΚΟΝΙΔΙΟ ΔΕΞΙΑ)

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015

«Πολιτικοί Διάλογοι» στον E-ROI την Π'εμπτη 30 Ιουλίου 2015

Εκπομπή «Πολιτικοί Διάλογοι» με τον Γιάννη Αθανασιάδη και τον Θέμη Συμβουλόπουλο, καθημερινά στις 14:00 από τον E-ROI και μέχρι την 10η Αυγούστου περίπου.

Πολιτικές συζητήσεις και επικοινωνία με τους ακροατές.

Σήμερα 30 Ιουλίου 2015, ο Γιάννης Αθανασιάδης φιλοξενεί στο στούντιο του E-ROI τον ιστορικό Σταύρο Παπαγιάννη, μέλος του Ε.ΠΑ.Μ και υπεύθυνο του ειδησεογραφικού τμήματος του E-ROI..

Επικοινωνία με τους ακροατές : 210-3428676

Ο Αλέξης μιλούσε υπέροχα...

Τα συγκλονιστικά λόγια του Αλέξη Τσίπρα προεκλογικά,
αποκάλυψαν τα ολέθρια σχέδια που εφαρμόζονται στην Ελλάδα,
αναπτέρωσαν την ελπίδα και το ηθικό δίνοντας υποσχέσεις ανατροπής,
και λύγισαν κάθε αντίσταση των πολύπαθων ψηφοφόρων...

Έκρυψε όμως μια σημαντική λεπτομέρεια, που ουσιαστικά,
όχι μόνο δίνει συνέχεια στον όλεθρο, αλλά οδηγεί στο αποκορύφωμά του...

Ο Δ. Καζάκης το είχε προβλέψει από πολύ νωρίς
και είχε προειδοποιήσει με κάθε τρόπο.
Όχι γιατί είναι προφήτης, αλλά γιατί αποδείχτηκε διαβασμένος...
Όπως λέει όμως και ο λαός μας, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό...
Το βίντεο "ο Αλέξης μιλούσε υπέροχα" είναι πρωτοβουλία μελών του Ε.ΠΑ.Μ. Πάτρας...

ΝΕΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ! Τέλος οι καλλιέργειες από τους αγρότες με απόφαση του Eurogroup

stournaras_soibleΜε απόφαση Eurogrop και με πρωταγωνιστές από την Ελληνική πλευρά τον σημερινό πρόεδρο της ΤτΕ και τότε υπουργό οικονομικών και τον συνήθη ύποπτο, Γερμανό …
Υπουργό οικονομικών και πρόεδρο της Γερμανικής τράπεζας WfW Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Σε εννέα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη.
Παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014, με υπουργό τον Στουρνάρα.

Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.

Η Γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW, με πρόεδρο τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε


Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε»,εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.
«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο.
Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ” τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση. Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών.
Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε; Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την «Ανάπτυξη» στα χέρια τεσσάρων εταιρειών
Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια!

Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη «Greece 20/20″ της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.

Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW.

Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014. «Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη».
Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών.

Τα ερωτήματα που εγείρονται Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:
Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως… ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;
Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου;

Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.
Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό.
Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.
Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών.
Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ” ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας.
Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή. Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας:
Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότεροκαι παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους!
Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων:
Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή…
Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας»… Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.
Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου.
Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας!
Διαβάστε τη μελέτη της McKinse (ειδικά τις σελίδες 55 έως 58) ΕΔΩ
και http://epamsamou.blogspot.gr/2014/06/mckinsey.html

απο [www.iplus.gr]
triklopodia.gr

Δ. Καζάκης στο Maximum 93.6. Ο Βαρουφάκης και η μαφιόζικη ομερτά. 30/07/ 2015.

Δημήτρης Καζάκης: ''Αν ο Βαρουφάκης κατηγορείται για συγκρότηση συμμορίας, οι προηγούμενοι πρέπει να διωχθούν για εσχάτη προδοσία''.

Τηλεφωνική επικοινωνία του οικονομολόγου, ιδρυτικού μέλους και Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρη Καζάκη στο Maximum FM 93.6 (Αλεξανδρούπολη), στην εκπομπή του δημοσιογράφου Δημήτρη Κολιού ''Ξυπνήστε γιατί χανόμαστε''. Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015.


ΚΑΖΑΚΗΣ : Έλεος κ. Μάρδα! Κόψτε τις μαρδακίες! ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ! ΞΥΠΝΑ !

«Ανυπολόγιστες οι ζημιές με επιστροφή στη δραχμή» μας δήλωσε το παλιό κομματόσκυλο του Σημίτη και νυν αναπληρωτής υπουργός οικονομικών Μάρδας.
Ο εν λόγω κύριος ανήκε στη συμμορία που μας έβαλε στο ευρώ με τους χειρότερους δυνατούς όρους, ώστε να λεηλατηθεί η χώρα από τραπεζίτες κερδοσκόπους και τοκογλύφους. Και τώρα τι μας λέει; Έτσι και φύγουμε, θα καταστραφούμε.
Όταν φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης
Το αγαπημένο μοτίβο του εν λόγω κυρίου είναι η υποτίμηση του νομίσματος. Η νέα δραχμή θα υποτιμηθεί! Γιατί; Διότι έτσι το λέει ο κ. Μάρδας. Είναι ένα είδος φυσικού φαινομένου. Έτσι και η Ελλάδα φύγει από το ευρώ, η νέα δραχμή της θα τρελαθεί στις υποτιμήσεις. Γιατί έτσι γουστάρει ο κ. Μάρδας. Μπορεί να μην ξέρει πού πάνε τα τέσσερα, αλλά γνωρίζει πού θα πάει η νέα δραχμή.
Για να δούμε. Μιλώντας στο MEGA, στη ναυαρχίδα της μαύρης προπαγάνδας και φυσικά εκ του ασφαλούς χωρίς αντίλογο, ο κ. Μάρδας τόνισε πώς η υποτίμηση της δραχμής μπορεί να φτάσει το 50%-60% ακόμη και 70% και πρόσθεσε ότι «υποτίμηση σημαίνει εκρηκτική αύξηση των τιμών και σημαντική υποβάθμιση των εσόδων των Ελλήνων.»
Για να μας πείσει ο κ. Μάρδας χρησιμοποίησε το παράδειγμα της Αργεντινής, της οποίας το νόμισμα την πρώτη χρονιά της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα υποτιμήθηκε κατά 75% και πλέον έχει υποτιμηθεί σωρρευτικά κατά 1.000%. Βέβαια, ο κ. Μάρδας «ξέχασε» να σημειώσει ορισμένα πολύ σημαντικά πράγματα.
Γιατί υποτιμήθηκε το αργεντίνικο πέσος;
Ήταν φυσικό φαινόμενο, ή απόρροια του γεγονότος ότι το νόμισμα αυτό είναι ελεύθερα κυμαινόμενο στις διεθνείς αγορές forex, δηλαδή συναλλάγματος; Φυσικά το δεύτερο. Από τη στιγμή που το νόμισμά σου είναι διαθέσιμο στις διεθνείς αγορές, τότε είναι έρμαιο των επιθέσεων και πιέσεων κερδοσκοπίας. Όπως συνέβη και με το Αργεντίνικο πέσος.
Χαρακτηριστική η ισοτιμία με το δολάριο. Το 2008 ήταν $1:3,16 αργεντίνικα πέσος. Το 2009 η ισοτιμία ήταν $1:3,71. Το 2010 ήταν $1:3,89. Το 2012 ήταν $1:4,53. Το 2013 ήταν $1:5,44, ενώ σήμερα είναι $1:9,18. Η εκτίναξη αυτή δεν ήταν φυσιολογική, αλλά αποτέλεσμα κερδοσκοπικών πιέσεων και χειραγώγησης της ισοτιμίας από μεγάλους κερδοσκόπους και τράπεζες στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος.
Ο λόγος που γίνεται είναι απλός. Κάθε φορά που το νόμισμα πιέζεται και υποτιμάται, η κεντρική τράπεζα παρεμβαίνει και δαπανά συνάλλαγμα προκειμένου να αγοράσει το δικό της νόμισμα και να σταματήσει την πτώση. Με την πίεση που ασκούν οι κερδοσκόποι επιχειρούν να εξαναγκάσουν την Αργεντινή να εξαντλήσει τα συναλλαγματικά της αποθέματα κι έτσι να αναγκαστεί να βγει στις διεθνείς αγορές για δάνεια αναπλήρωσης σε συνάλλαγμα. Κι εκεί την περιμένουν οι τοκογλύφοι για να τη λαινίσουν.
Είναι ένας είδος πολέμου. Νομισματικός πόλεμος λέγεται και έχει ως βασική προϋπόθεση το νόμισμά σου να είναι ελεύθερα διαθέσιμο στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος. Αν δεν είναι, τι μπορούν να σου κάνουν; Απολύτως τίποτε. Γι” αυτό και η Ισλανδία, μόλις υπέστη το 2009 400% υποτίμηση του νομίσματός της, τι έκανε για να αποφύγει το νομισματικό πόλεμο εναντίον της; Βρήκε συνάλλαγμα (από την Κίνα) και αγόρασε τα διαθέσιμα του δικού της νομίσματος και τα απέσυρε από τις διεθνείς αγορές συναλλάγματος.
Δεν είναι ανάγκη να έχεις εκτεθειμένο εθνικό νόμισμα
Αυτό που έκανε η Ισλανδία είναι πολύ δύσκολο να το κάνει η Αργεντινή. Να γιατί η κυβέρνησή της σήμερα μελετά την εισαγωγή ενός τελείως καινούργιου πέσος, σε αντικατάσταση του παλιού, το οποίο δεν θα είναι διαθέσιμο στις διεθνείς αγορές συναλλάγματος.
Η Ελλάδα, φεύγοντας από το ευρώ και φυσικά την ΕΕ, έχει ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα. Δεν θα επιστρέψει στην παλιά δραχμή, αλλά θα εισάγει μια εντελώς νέα δραχμή, ένα εντελώς νέο εθνικό κρατικό νόμισμα. Από πού θα το βρουν οι διεθνείς κερδοσκόποι για να ασκήσουν πίεση; Αναγκαστικά από την κεντρική τράπεζα της Ελλάδας, μιας και θα υφίσταται καθεστώς προστασίας της εθνικής οικονομίας και έλεγχος κίνησης κεφαλαίου.
Γιατί λοιπόν να το πουλήσει η κεντρική τράπεζα στους κερδοσκόπους; Δεν θα το πουλήσει, τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια. Κι έτσι θα γλυτώσουμε το νομισματικό πόλεμο. Από κει και πέρα, η υποτίμηση του νομίσματος εξαρτάται από το βαθμό υποκατάστασης των εισαγωγών από εγχώρια παραγωγή και εξαγωγές. Αυτό είναι το στοίχημα και θα έχουμε τα χρηματοδοτικά μέσα για να το πετύχουμε χωρίς να εξαρτόμαστε από δάνεια και ξένα κεφάλαια.
Η Αργεντινή δεν κατέρρευσε από την υποτίμηση, αλλά από το peg.
Όμως, ακόμη και μ΄αυτήν την υποτίμηση του πέσος, τι απέγινε η Αργεντινή; Μήπως κατέρρευσε η οικονομία της; Όχι. Μην ξεχνάμε ότι Αργεντινή εδώ και πάνω από ένα έτος έχει κηρυχθεί σε default από τους διεθνείς οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης, λόγω του ότι αρνείται να πληρώσει τον Πολ Σίνγκερ και τη συμμορία του. Και λοιπόν;
Η Αργεντινή χρεοκόπησε και κυριολεκτικά κατέρρευσε στα τέλη του 2001, αρχές του 2002, όταν, ακολουθώντας οικονομικούς συμβούλους επιπέδου και σκοπιμότητας Μάρδα, εφάρμοζε πιστά τα «προγράμματα προσαρμογής» που εφαρμόζονται στην Ελλάδα. Με το πέσος δεμένο σε peg με το δολάριο 1:1. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει το 50% του προϊόντος της μέσα σ” ένα χρόνο. Να εκτιναχθεί η ανέχεια και η φτώχεια στο 65% του πληθυσμού. Να εξοντωθεί ολοσχερώς η λεγόμενη «μεσαία τάξη». Να φτάσει η ανεργία σε επίπεδα Ελλάδας.
Από τότε που διέγραψε το χρέος κατά 70% και έδιωξε το ΔΝΤ, ως πράξη εθνικής κυριαρχίας, η οικονομία της Αργεντινής άρχισε να ανακάμπτει και, παρ” όλο το νομισματικό πόλεμο, σήμερα εμφανίζει τα εξής δεδομένα. Η φτώχεια έπεσε στο 25% του πληθυσμού. Η ανεργία γύρω στο 7%, ενώ η ανεργία των νέων γύρω στο 18%. Και, παρά το γεγονός ότι ο πληθωρισμός κινείται γύρω στο 20%, οι αμοιβές και το λαϊκό εισόδημα γενικά αυξάνουν διαρκώς.
Οι αποταμιεύσεις των νοικοκυριών, που χάθηκαν παντελώς όταν οι Μάρδες της Αργεντινής κυβερνούσαν τη χώρα, τώρα ανέρχονται στο 24% του καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος. Αντίθετα στην Ελλάδα των μνημονίων οι αποταμιεύσεις των νοικοκυριών είναι αρνητικές και βρίσκονται στο -16% του καθαρού διαθέσιμου εισοδήματος. Στην Ελλάδα η παραγωγή πεθαίνει, ενώ στην Αργεντινή ανθεί. Στην Ελλάδα πουλιούνται τα πάντα, ενώ η Αργεντινή πρόσφατα εκτόξευσε δικής της κατασκευής τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο.
Εδώ και μια δεκαετία η Αργεντινή δεν δανείζεται από το εξωτερικό. Δεν έχει ανάγκη να το κάνει. Το δημόσιο χρέος της κινείται στο 45% του ΑΕΠ της, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζει πρωτογενή ελλείμματα στον προϋπολογισμό της. Κι ενώ το 2014 παρουσίασε ύφεση, ωστόσο δεν αντιμετωπίζει κανενός είδους κατάρρευση.
Οι εξωτερικές οικονομικές της σχέσεις δεν ήταν ποτέ καλύτερες. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι ξένες άμεσες επενδύσεις στην Αργεντινή έχουν τριπλασιαστεί από τότε που οι Μάρδες την κυβερνούσαν με τα προγράμματα του ΔΝΤ. Έχουν ξεπεράσει τα 115 δις δολάρια, ήτοι πάνω απο το 21% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ στην Ελλάδα το 2010 μόλις που ξεπερνούσαν τα 26 δις δολάρια, ήτοι το 12% του ΑΕΠ. Ενώ, από το 2010 οι ξένες άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα των μνημονίων κυριολεκτικά κατέρρευσαν.
Απ” ότι φαίνεται τα ξένα κεφάλαια προτιμούν για επενδύσεις χώρες με προστατευμένη οικονομία και εθνικό νόμισμα, σαν την Αργεντινή, από χώρες όπου τα πάντα ξεπουλιούνται στο όνομα των ξένων επενδύσεων, σαν την Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν είχε μόνο χειρότερο εξωτερικό εμπόριο με το ευρώ, αλλά προσέλκυσε και πολύ λιγότερες ξένες άμεσες επενδύσεις από την εποχή που είχε εθνικό νόμισμα, την παλιά δραχμή.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Αργεντινή της 1.000% υποτίμησης επένδυσε σοβαρά στην αναστήλωση του κοινωνικού κράτους, που κυριολεκτικά είχαν γκρεμίσει οι Μάρδες του ΔΝΤ. Να τι λέει η Παγκόσμια Τράπεζα τον Απρίλιο του 2015: «Η οικονομία [της Αργεντινής] έχει αυξηθεί σταθερά κατά την τελευταία δεκαετία. Η Αργεντινή έχει επενδύσει σημαντικά στην υγεία και την εκπαίδευση, τομείς οι οποίοι ευθύνονται για το 8% και 6% του ΑΕΠ, αντίστοιχα. Μεταξύ του 2003 και του 2009, η μεσαία τάξη έχει διπλασιαστεί σε μέγεθος, 9.300.000 σε 18.600.000 (που ισοδυναμεί με το 45% του πληθυσμού). Η χώρα έχει θέσει ως προτεραιότητα τις κοινωνικές δαπάνες, μέσω διαφόρων προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένου του Οικουμενικού Επιδομάτος Τέκνων, το οποίο αφορά περίπου 3,7 εκατομμύρια παιδιά και εφήβους έως 18 ετών, δηλαδή το 9,3% του πληθυσμού. Τους τελευταίους μήνες, ο εξωτερικός τομέας της χώρας έχει αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις. Κατά τη διάρκεια του 2014, η δημοσιονομική κατάσταση παρουσίασε πρωτογενές έλλειμμα 0,9% του ΑΕΠ και συνολικό έλλειμμα 2,5% του ΑΕΠ. Τα έσοδα του δημόσιου τομέα αυξήθηκαν 42,5%, ενώ οι δαπάνες αυξήθηκαν κατά 45% σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Προβλέψεις για την ανάπτυξη για το 2015 κυμαίνονται από 0% έως 1%.» (http://www.worldbank.org/en/country/argentina/overview)
Πού είναι λοιπόν η κατάρρευση και η χρεοκοπία που έχει η υποστεί η Αργεντινή με 1.000% υποτίμηση; Δεν ισχυρίζεται κανείς ότι δεν έχει σοβαρά προβλήματα. Τα προβλήματά της όμως ειναι αντιμετωπίσιμα και κυρίως χωρίς να συνθλίβεται ο εργαζόμενος πληθυσμός της. Όποιος λέει ότι η Αργεντινή καταρρέει, ή ότι χρεοκοπεί – παρά το γεγονός ότι οι διεθνείς αγορές την έχουν κηρύξει επίσημα σε default – είτε δεν ξέρει τι λέει, είτε είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία. Εκτός κι αν είναι Μάρδας. Ο Μάρδας είνα κατηγορία από μόνος του και λέει μαρδακίες ανερυθρίαστα.
Όταν ο Μάρδας ανακαλύπτει το Ζαίρ του δικτάτορα Μομπούτου.
Και να ήταν μόνο η Αργεντινή, πάει στον κόρακα. Θα λέγαμε, σημιτάνθρωπος είναι ο εν λόγω κύριος, τι να πει; Να δαγκώσει το χέρι που τον ταίζει; Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Ερωτηθείς για το τι θα σημαίνει στην πράξη η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, δήλωσε ότι «θα χρειαστεί να πηγαίνουμε με σακουλίτσες με χρήματα για να πάμε στο εστιατόριο. Αυτό το έζησε το Ζαίρ που εφάρμοσε μια μορφή του σχεδίου αυτού» ενώ επεσήμανε ότι η Ελλάδα έζησε το τι μπορεί να σημαίνει η υποτίμηση ενός νομίσματος κατά την περίοδο 1974-2000.
Οι παλαιότεροι θυμόμαστε και πληθωρισμούς του 20%, 25% και του 33%, οπότε φανταστείτε έναν επιχειρηματία πώς μπορεί να χαράξει μια στρατηγική με πληθωρισμούς της τάξης του 20%, 25% και 30%,» ανέφερε ο κ. Μάρδας και πρόσθεσε πώς «οι ζημιές με μια επιστροφή στη δραχμή θα είναι τέτοιες που δεν θα μπορούν να υπολογιστούν από πριν.»
Ειλικρινά, δεν ξέρω σε ποιούς απευθύνεται ο εν λόγω κύριος. Μάλλον μας θεωρεί κάφρους, σαν τα δουλικά του Μομπούτου στο Ζαίρ του 1965. Το Ζαίρ δεν είναι άλλο από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό, στην οποία την περίοδο 1960-1965 ο λαός της πολέμησε κυριολεκτικά για την ανεξαρτησία του από την Βελγική αποικιοκρατία. Σημαδεύτηκε από την δολοφονία ενός από τους πιο δημοφιλείς ηγέτες της Αφρικανικής ηπείρου και διεθνώς, του Πατρίς Λουμούμπα το 1961 από μισθοφόρους των Ευρωπαίων αποικιοκρατών και των ΗΠΑ.[(Emmanuel Gerard, Bruce Kuklick. Death in the Congo: Murdering Patrice Lumumba. Harvard University Press, 2015]
Το 1965 ο Μομπούτου τερματίζει τον αγώνα για την ανεξαρτησία του λαού του Κονγκό με την επιβολή της δικής του στυγερής δικτατορίας με δεκανίκια από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Μετονόμασε τη χώρα σε Ζαίρ και πήρε αυτοκρατορικό σκήπτρο. Οι μαζικές σφαγές και η λεηλασία της χώρας που ακολούθησε το καθεστώς οδήγησε το Ζαίρ έως τα μέσα της δεκαετίας του 1975 στην οικονομική κατάρρευση. Και, για να έχει η εξουσία του τη στήριξη της Δύσης, αναγνώρισε το σύνολο των αποικιοκρατικών δανείων σε βάρος της χώρας του.
Έτσι το 1979 η αγοραστική δύναμη του πληθυσμού ήταν μόνο το 4% εκείνης του 1960. Μέχρι τις αρχές του 1976, το Ζαΐρ ήταν σε βαθιά οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση, αντιμέτωπο με πτώχευση για τα δάνεια, που είχε αναγνωρίσει ο δικτάτορας. Ο Μομπούτου αναζήτησε τη συνδρομή από τα έντεκα μέλη της Λέσχης του Παρισιού, την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ για τις ανεξόφλητες οφειλές.
Ξεκινώντας το 1976, το ΔΝΤ μπήκε στη χώρα και άρχισε τα δανεία προς τη δικτατορία. Μαζί με την Παγκόσμια Τράπεζα. Μεγάλο μέρος από τα χρήματα των δανείων υπεξαιρέθηκαν από το καθεστώς Μομπούτου, που ήταν ένα από τα πιο αιμοσταγή και διεφθαρμένα της ηπείρου. Αυτό δεν ήταν μυστικό. Στην έκθεση του 1982 ο ειδικός απεσταλμένος του ΔΝΤ Erwin Blumenthal έγραφε, ότι είναι «ανησυχητικά σαφές ότι το σύστημα διαφθοράς του Ζαΐρ με όλες τις πονηρές και άσχημες εκδηλώσεις του, την κακοδιαχείριση και τις απάτες του θα καταστρέψει όλες τις προσπάθειες των διεθνών οργανισμών, των φιλικών κυβερνήσεων, καθώς και των εμπορικών τραπεζών προς την ανάκαμψη και την αποκατάσταση της οικονομίας του Ζαΐρ .»[Georges Nzongola-Ntalaja. The Crisis in Zaire: Myths and Realities. Africa World Press, 1986. σ. 226]
Ο Blumenthal ανέφερε ότι δεν υπήρχε «καμία πιθανότητα» οι πιστωτές να ανακτήσουν ποτέ τα δάνειά τους. Ωστόσο, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα συνέχισε να δανείζει χρήματα που, είτε τα καταχράστηκε, είτε τα σπατάλησε το καθεστώς Μομπούτου σε «μεγάλα έργα» χωρίς αντίκρυσμα.
Τα «προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής» που απαίτησε το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα ως προϋπόθεση για τα δάνεια, περιέκοψαν κάθε έννοια υγειονομικής περίθαλψης, εκπαίδευσης και υποδομών. Ενώ τα τεράστια αποθέματα ορυκτού πλούτου παραδόθηκαν σε πολυεθνικές έναντι πινακίου φακής. [David van Reybrouck. Congo: The Epic History of a People. HarperCollins, 2012. σ. 374]
Τι θέλει λοιπόν να συγκρίνει ο Μάρδας; Το Ζαΐρ του Μομπούτου συγκρίνεται μόνο με την Ελλάδα του Σημίτη και των άλλων που ακολούθησαν στο δρόμο της ίδιας ηθικής και κρατικοδίαιτης κλεπτοκρατικής δράσης.
Γιατί δεν κατέρρευσε η Ελλάδα με την παλιά δραχμή;
Και σαν να μην έφταναν όλες αυτές οι μαρδακίες, που αστείρευτα ξερνάει ο εν λόγω κύριος, έφτασε στο σημείο να επικαλεστεί και την εμπειρία της Ελλάδας την περίοδο 1974-2000. Όντως η παλιά δραχμή υποτιμήθηκε ακόρεστα από τις κυβερνήσεις της κρατικοδίαιτης κλεπτοκρατίας μέσα στην μεταπολίτευση. Αυτό ήταν κεντρική επιλογή των κυβερνήσεων κι όχι φυσικό φαινόμενο, όπως μας το παρουσιάζει ο Μάρδας. Για να κερδοσκοπούν ασύστολα με το εθνικό νόμισμα οι τραπεζίτες και τα ιδιωτικά ολιγοπώλια που έλεγχαν τις εξαγωγές και τις ειαγωγές.
Μέσα σε δέκα χρόνια, η αξία της δραχµής απέναντι στο δολάριο µειώθηκε κατά περίπου 5 φορές, µε αποτέλεσµα το 1985 η ισοτιµία δραχµής δολαρίου να φθάσει τις 147,76 δραχµές ανά δολάριο, από 30 δραχμές ανά δολάριο το 1975. Τα επόµενα δέκα χρόνια η δραχµή είχε χάσει άλλη µία φορά την αξία της, και το 1995 βρισκόταν στις 237 δραχµές ανά δολάριο. Όταν η Ελλάδα υιοθέτησε το ευρώ το 2000, η ισοτιµία της δραχµής βρισκόταν στις 365,6 δραχµές ανά δολάριο.
Μήπως η ελληνική οικονομία κατέρρευσε και δεν το πήραμε χαμπάρι; Μήπως χρεοκόπησε από την υποτίμηση; Μήπως αντιμετωπίσαμε καταστάσεις όπως αυτές που μας επιβάλλουν οι δανειστές τα τελευταία μνημονιακά χρόνια; Μήπως εξανεμίστηκαν οι καταθέσεις; Μήπως κλείσανε αυθαίρετα και κερδοσκοπικά οι τράπεζες; Ή μήπως χρειαζόμασταν σακουλίτσες με χρήματα για να πάμε στο εστιατόριο, όπως ισχυρίζεται ο κ. Μάρδας, που μάλλον τότε βρισκόταν στο Σείριο, ή στον πλανήτη των Μαρδόσαυρων.
Οι μόνες σακουλίτσες με χρήματα πού βλέπαμε να κυκλοφορούν τότε ήταν οι μίζες προς τα πολιτικά αφεντικά του κ. Μάρδα, που ενίοτε λόγω όγκου απαιτούσαν κούτες πάμπερς ή βαλίτσες. Ειδικά όταν προορίζονταν για υπουργούς και πρωθυπουργούς. Επί Σημίτη, λόγω της απελευθέρωσης της εξαγωγής των κεφαλαίων, αυξήθηκε τόσο πολύ ο όγκος των χρημάτων από τις μίζες της κλεπτοκρατίας, που χρειάζονταν ολόκληρα κοντέινερ για να φεύγουν τα μαύρα στο εξωτερικό. Μετά μπήκαμε στο ευρώ κι όλα έγιναν πολύ πιο απλά για τους ληστοσυμμορίτες που κυβερνούν τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια.
Παρ” όλα αυτά, και παρά την τραγική υποτίμηση της παλιάς δραχμής, το ποσοστό των εξαγωγών επί των εισαγωγών αυξήθηκε την περίοδο 1975-1985 από 44% στο 50%. Με άλλα λόγια, η εγχώρια παραγωγή μπορούσε να υποκαθιστά τις εισαγωγές. Μετά το 1985 και έως το 1995, παρ” όλες τις επιπτώσεις από την ένταξή μας στην ΕΟΚ, το ποσοστό των εξαγωγών επί των εισαγωγών παρέμεινε πάνω κάτω σταθερό στο 45%.
Από την εποχή Σημίτη και ένταξης της χώρας στην ΕΕ το ποσοστό εξαγωγών επί των εισαγωγών έπεσε στο 35% έως το 2000. Ενώ, με την είσοδο του ευρώ, η εγχώρια παραγωγή κατέρρευσε, με αποτέλεσμα το 2009 το ποσοστό των εξαγωγών επί των εισαγωγών να πέσει στο 29%. Ολοκληρωτική κατάρρευση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας. Με το ευρώ η Ελλάδα κατάντησε – εκτός όλων των άλλων – εμπορική αποικία της Γερμανίας κυρίως και των άλλων μεγάλων οικονομιών της ΕΕ.
Οι επιχειρήσεις λοιπόν, ακόμα και στην παραγωγή, μια χαρά τα κατάφερναν με τους πληθωρισμούς και τις υποτιμήσει της παλιάς δραχμής. Ή τουλάχιστον τα κατάφερναν πολύ καλύτερα από την εποχή του ευρώ και της Ε.Ε.
Πόσο Μάρδας πρέπει να είναι κανείς για να ισχυρίζεται ότι με όλες τις υποτιμήσεις της παλιάς δραχμής και με όλους τους πληθωρισμούς, η ελληνική οικονομία και κοινωνία ήταν σε χειρότερη κατάσταση απ” ότι με το ευρώ; Πολύ Μάρδας! Τόσο Μάρδας που να μην νοιάζεται να λέει συνέχεια μαρδακίες!
ΣΧΕΤΙΚΟ :
Μάρδας ο τρομοκράτης : Με δραχμή η υποτίμηση θα έφτανε το 70% – ΒΙΝΤΕΟ
[dimitriskazakis.blogspot.gr]
 http://www.triklopodia.gr

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2015

Ε.ΠΑ.Μ. - 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο - 14 Ιουν 2015 (4η Ημέρα - Μέρος Β')

Οι εργασίες του 4ου Συνεδρίου άρχισαν την Πέμπτη 11 Ιουνίου, με χαιρετισμούς του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου, εκ μέρους της απερχόμενης Π.Γ. και του Δημήτρη Καζάκη. Στη συνέχεια, την έναρξη των εργασιών χαιρέτισαν εκπρόσωποι κομμάτων, κινημάτων και προσωπικότητες.

Την Παρασκευή το πρωί, άρχισε η διαδικασία του πολιτικού διαλόγου. Ακούστηκαν οι απολογισμοί των απερχόμενων οργάνων και ομιλίες δεκάδων συνέδρων, που διήρκησαν έως το απόγευμα της Κυριακής και αφορούσαν σε πολιτικά και οργανωτικά θέματα.

Με την πολιτική του απόφαση, το 4ο Συνέδριο του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ.) διαπιστώνει ότι «η νέα συγκυβέρνηση απέδειξε ότι δεν θέλει και δεν μπορεί να υπηρετήσει τον ελληνικό λαό και την πατρίδα» και «δεσμεύει το Μέτωπο να μην υπάρξει τώρα και στο μέλλον κανενός είδους πολιτική συνεργασία με πρόσωπα, δυνάμεις, ομάδες και σχήματα που ψήφισαν ή στήριξαν το καθεστώς κατοχής και τους νόμους του».

Θεωρεί ότι «μόνο το ΕΠΑΜ στη σημερινή συγκυρία μπορεί να δημιουργήσει τον αντίπαλο πόλο έναντι των δοσιλόγων του μνημονίου και του αντιμνημονίου» και «αναλαμβάνει το καθήκον να συμβάλει στη δημιουργία μιας ευρείας Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας στη βάση των θεμελιωδών προταγμάτων του Μετώπου, όπου θα μπορεί να συμμετάσχουν προσωπικότητες, εκπρόσωποι των ζωντανών δυνάμεων του έθνους».

Επίσης, σύμφωνα με την πολιτική απόφαση, «για να ανταπεξέλθει το ΕΠΑΜ στον αγώνα και για να αντέξει υπό τις νέες ακόμη πιο δύσκολες συνθήκες, χρειάζεται να γίνει ακόμη πιο συνεκτική και ενιαία οργάνωση. Θα πρέπει οι οργανώσεις και τα όργανά τους να λειτουργούν σαν ενιαίος οργανισμός μάχης τόσο στα καθημερινά πολιτικά μέτωπα, όσο και μέσα στην κοινωνία με όρους κινήματος».

Η νέα Πολιτική Γραμματεία του Μετώπου δεσμεύτηκε από το συνέδριο να καταθέσει εντός μηνός από την συγκρότησή της σε σώμα, πλήρες και αναλυτικό πολιτικό σχέδιο δράσης του ΕΠΑΜ. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην πολιτική απόφαση, «το σχέδιο αυτό θα έχει σαν στόχο να αναδείξει το ΕΠΑΜ σε δύναμη ικανή να διεκδικήσει την εξουσία για τον λαό άμεσα».

«Πολιτικοί Διάλογοι» στον E-ROI την Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Εκπομπή «Πολιτικοί Διάλογοι» με τον Γιάννη Αθανασιάδη και τον Θέμη Συμβουλόπουλο, καθημερινά στις 14:00 από τον E-ROI και μέχρι την 10η Αυγούστου περίπου.

Πολιτικές συζητήσεις και επικοινωνία με τους ακροατές.

Σήμερα 29 Ιουλίου 2015, ο Θέμης Συμβουλόπουλος φιλοξενεί στο στούντιο του E-ROI τον Γιώργο Ιεροδιάκονο, εκ των ιδρυτικών μελών του Ε.ΠΑ.Μ.

Επικοινωνία με τους ακροατές : 210-3428676

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Δ. ΚΑΖΑΚΗ

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΚΗΣ : Όταν ασκείται κατοχή στην πατρίδα, αυτός που την αποδέχεται είναι δοσίλογος.

"Αν και καταλαβαίνω τον ενθουσιασμό του Τύπου που απορρέει από τα στοιχεία της εν λόγω συζήτησης, όπως το να χρειαστεί να εξετάσω ανορθόδοξα μέσα πρόσβασης σε συστήματα του δικού μου υπουργείου, υπάρχει μόνο ένα θέμα που έχει σημασία από άποψη δημοσίου συμφέροντος. Υπάρχει ένας φρικτός περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας που επιβάλλει η Τρόικα των δανειστών στους Έλληνες υπουργούς, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες των υπουργείων τους, κάτι που είναι καθοριστικό για την εφαρμογή καινοτόμων πολιτικών. Όταν η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, λόγω του μη βιώσιμου δημόσιου χρέος, και οι αποδόσεις των πολιτικών έρχονται σε αναντιστοιχία με τα έθνη, τότε ξέρουμε ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο του ευρώ", έγραψε χθες σε άρθρο του στους Financial Times, o Γιάννης Βαρουφάκης.

Με άλλα λόγια, αυτό που καταγγέλει ο Βαρουφάκης είναι ότι οι υπουργοί δεν έχουν ούτε καν πρόσβαση στα συστήματα των υπουργείων τους, λόγω άσκησης κατοχής από τους δανειστές. Κι αυτό είναι γνωστό ότι έχει συμβεί από την εποχή της πρώτης δανειακής σύμβασης. Το έχουν ομολογήσει όλοι σχεδόν οι προκάτοχοι του κ. Βαρουφάκη. Θα απασχολήσει άραγε το θέμα την κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ή κι αυτό θα θεωρηθεί απολύτως φυσιολογικό για μια χώρα οφειλέτη εντός ευρώ;

Πάντως ένα είναι σίγουρο. Δεν θα απασχολήσει, όπως και δεν απασχόλησε, τους εν λόγω κυρίους και κυρίες του δικηγορικού επαγγέλματος, που κινήθηκαν εναντίον του Βαρουφάκη για συνομωσία και σύσταση συμμορίας. Νομικοί σαν του λόγου τους δεν βρίσκουν κανένα πρόβλημα με το καθεστώς κατοχής που έχει επιβληθεί στην πατρίδα μας από τους δανειστές και του ευρωεξουσιαστές.

Έστω κι αν παραβιάζουν κατάφωρα το άρθρο 5, παρ. 1 του Κώδικα των Δικηγόρων (4194/2013) με βάση το οποίο ο "δικηγόρος κατά την άσκηση των καθηκόντων του: α) Υπερασπίζεται το Σύνταγμα, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τα Πρόσθετα Πρωτόκολλα αυτής, το Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το σύνολο των διεθνών και ευρωπαϊκών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα." Ποιά σύμβαση υπερασπίζονται; Ποιό Σύνταγμα με την αποδοχή του καθεστώτος κατοχής της πατρίδας μας;
Για να μην πούμε για τον όρκο των δικηγόρων: «Ορκίζομαι ενώπιον του Θεού να είμαι πιστός στην πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα, να υπακούω στο Σύνταγμα και στους νόμους που συμφωνούν με αυτό, να ακολουθώ τις παραδόσεις του δικηγορικού λειτουργήματος, να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου έναντι των εντολέων μου ευσυνείδητα, να υπερασπίζομαι τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών και κατοίκων της χώρας και να αντιστέκομαι με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία.»
Ποιά πατρίδα, ποιό δημοκρατικό πολίτευμα, ποιό Σύνταγμα και ποιούς νόμους που συμφωνούν μ' αυτό; Τα ευρώπουλα στην τσέπη να είναι καλά κι ας ξεπουληθεί η πατρίδα, το Σύνταγμα, το δημοκρατικό πολίτευμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα στους σύγχρονους κατακτητές εξ Ευρώπης.

Το ρητορικό ερώτημα που απλά θέτουμε σ' όλους τους τίμιους και ευσυνείδητους δικηγόρους που σέβονται τον όρκο τους, είναι το εξής: Γιατί θα πρέπει να παραμένουν στις τάξεις των δικηγόρων όλοι αυτοί που καταπατούν τόσο κατάφωρα τον όρκο και τις Θεμελιώδεις αρχές και αξίες στην άσκηση της δικηγορίας; Γιατί δεν τους αφαιρούν αυτό το δικαίωμα; Πρώτα και κύρια στον δήθεν Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.

Ο Γ. Αθανασιάδης και ο Θ. Συμβουλόπουλος "Στο μικρόφωνο" του e-roi.gr. 28/07/2015.

"Στο Μικρόφωνο" του e-roi.gr. ο Γιάννης Αθανασιάδης, Α' αναπληρωτής Γ. Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. και ο Θ. Συμβουλόπουλος Β' αναπληρωτής Γ. Γ. του Ε.ΠΑ.Μ., σχολιάζουν και αναλύουν την επικαιρότητα. 28 Ιουλίου 2015.


28-7-2015 ο Δημήτρης Καζάκης με τον Πέτρο Ιωάννου στο Σπορ News 90.1 FM

Ο γ.γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρης Καζάκης στον Σπορ News 90.1 FM & την εκπομπή του Πέτρου Ιωάννου «Ακροβάτες του Ονείρου» την Τρίτη 28 Ιουλίου 2015.


"Μπαρουφακιάδας" συνέχεια το ανάγνωσμα... ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!!!



Εμβρόντητη η κοινή γνώμη (όχι όμως και εμείς...) παρακολουθεί το νέο σήριαλ με πρωταγωνιστή τον κ. Βαρουφάκη σχετικά με τις ενέργειές του ως υπουργός Οικονομικών με  θέμα την αναζήτηση και τον σχεδιασμό εναλλακτικής λύσης απο εκείνη που εκβίασαν οι δανειστές "εταίροι" μας...
Και μία είδηση της τελευταίας στιγμής:

"Κατεπείγουσα Ένορκη Διοικητική Εξέταση (ΕΔΕ) για τη διερεύνηση τέλεσης τυχόν αξιόποινων πράξεων από δημοσίους υπαλλήλους, καθώς και εσωτερικό έλεγχο στα πληροφοριακά συστήματα της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων (ΓΓΔΕ) για τυχόν παράνομη ή αδικαιολόγητη λήψη δεδομένων από αυτά, έχει διατάξει η ΓΓΔΕ, μετά την αποκάλυψη  ότι ο τέως υπουργός Οικονομικών, κ. Γ. Βαρουφάκης, είχε έτοιμο το σχέδιο υποκλοπής των ΑΦΜ των πολιτών."

 Βέβαια θα ακολουθήσουν τα γνωστά: Ερευνα και παραπομπή στη Βουλή εξεταστική επιτροπή και ...καλένδες...

Στο φως το ηχητικό απόσπασμα Βαρουφάκη
Πηγή:http://www.kathimerini.gr/825190
Πιστός στo ραντεβού του με τα πρωτοσέλιδα, και στην ιδιότυπη συνήθειά του να διαψεύδει κάθε δημοσίευμα που τον αφορά, ανεξαρτήτως αν το επιβεβαιώνει ο ίδιος στη συνέχεια, ο Γ. Βαρουφάκης παραμένει στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Χθες, στον απόηχο του ρεπορτάζ της κυριακάτικης «Κ» για το παράλληλο τραπεζικό σύστημα που προετοίμαζε εν κρυπτώ ο τέως υπουργός Οικονομικών, ήλθε στην επιφάνεια το ηχητικό απόσπασμα από την επίμαχη παρέμβασή του στην τηλεδιάσκεψη του Official Monetary and Financial Institutions Forum στις 16 Ιουλίου.


Το απόσπασμα επιβεβαιώνει πλήρως το δημοσίευμα της «Κ», το οποίο ο κ. Βαρουφάκης είχε χαρακτηρίσει ενδεικτικό της «φαντασίας των συκοφαντών» του στο Twitter. O τ. υπουργός ακούγεται να εξιστορεί πώς, με εντολή του Αλ. Τσίπρα, ανέλαβε ήδη πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου να εκπονήσει σχέδιο για την κατάρτιση ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος, «που θα ήταν μεν προσδιορισμένο σε ευρώ, αλλά που με μια κίνηση θα μπορούσε να μετατραπεί σε μια νέα δραχμή». Επιβεβαιώνεται, ειδικότερα, ότι μέρος του σχεδίου Βαρουφάκη ήταν ηλεκτρονική εισβολή στα συστήματα του taxisnet από τον παιδικό του φίλο που διόρισε γεν. γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων προκειμένου να δημιουργήσει παράλληλους λογαριασμούς βασισμένους στα ΑΦΜ των πολιτών. Ο λόγος γι’ αυτή την εξαιρετικά αμφίβολης νομιμότητας ενέργεια, όπως ανέφερε το δημοσίευμα της «Κ», ήταν η πεποίθηση του κ. Βαρουφάκη ότι η Κ. Σαββαΐδου, γ.γ. Δημοσίων Εσόδων, ήταν «όργανο» της τρόικας – πεποίθηση που και αυτή επιβεβαιώνεται από το ηχητικό. Ο τ. υπουργός ακούγεται επίσης να ζητεί από τους δεκάδες αγνώστους στον ίδιο συνομιλητές του να μη μεταφέρουν σε τρίτους τις αποκαλύψεις σχετικά με το hacking της ΓΓΔΕ, και να παρατηρεί γελώντας ότι θα τις διαψεύσει εάν διαρρεύσουν.

Ο κ. Βαρουφάκης δήλωσε χθες στη βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph –και στον φανατικό του υποστηρικτή, τον ακραίο ευρωσκεπτικιστή Αμπροουζ Εβανς-Πρίτσαρντ– ότι τα αποσπάσματα που δημοσίευσε η «Κ» ήταν ακριβή, αλλά ότι παρ’ όλ’ αυτά, διαστρεβλώθηκε ο σκοπός για τον οποίο επιθυμούσε να συστήσει παράλληλα συστήματα ρευστότητας. «Το πλαίσιο όλης αυτής της κατάστασης είναι ότι θέλουν να με παρουσιάσουν ως υπουργό Οικονομικών-κακοποιό, και να με δικάσουν για προδοσία. Είναι όλο μέρος της προσπάθειας να ακυρωθούν οι πρώτοι πέντε μήνες της κυβέρνησης και να πεταχτούν στον κάλαθο των αχρήστων της Ιστορίας».

Αυτό που δεν εξηγεί στην Telegraph ο λαλίστατος τέως υπουργός είναι πώς η προσήλωσή του στην παραμονή της χώρας στο ευρώ συνάδει με την εισήγησή του προς τον πρωθυπουργό, πριν από την επιβολή των κεφαλαιακών ελέγχων και ξανά μετά το δημοψήφισμα: να εισαγάγει IOUs, να καταλάβει την ΤτΕ και να κηρύξει στάση πληρωμών έναντι της ΕΚΤ για το ομόλογο της 20ής Ιουλίου.

Ο Μάριο Ντράγκι, τον οποίο εκθειάζει στην τηλεδιάσκεψη, θεωρεί ότι στην περίπτωση αυτή θα είχε άλλη επιλογή πλην της πλήρους αποκοπής της Ελλάδας από το ευρωπαϊκό σύστημα πληρωμών; Και αν δεν είχε, πώς ακριβώς θα απέφευγε η χώρα τη διολίσθηση στη δραχμή και στο χάος; Οπως άλλωστε έχει παραδεχθεί ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης, αλλά και ο καθηγητής Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, συντονιστής του ολιγάριθμου «ομίλου προβληματισμού» για το Grexit στο υπουργείο, ο επιχειρησιακός σχεδιασμός για τη μετάβαση στη δραχμή απαιτούσε την κλιμάκωση της προετοιμασίας από πέντε σε περίπου 1.000 άτομα σε νευραλγικά κρατικά πόστα (ο κ. Γκάλμπρεϊθ μάλιστα έχει δηλώσει στην «Κ» ότι δεν μπορεί κανείς να μιλήσει για «σχέδιο», παρά μόνο για σκέψεις). Σε χθεσινή ανακοίνωσή του ο τέως υπουργός παραδέχεται ότι «η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων έχει αρχίσει να επεξεργάζεται τρόπους με τους οποίους το taxisnet μπορεί να γίνει κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, να γίνει ένα σύστημα πληρωμών και προς τρίτους, ένα σύστημα το οποίο αυξάνει την αποτελεσματικότητα και ελαχιστοποιεί τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους πολίτες και προς τις επιχειρήσεις». Αποσυνδέει όμως τα σχέδια αυτά με την «ομάδα εργασίας, που με συντονιστή τον καθηγητή Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ επεξεργαζόταν σχέδιο έκτακτης ανάγκης και αντίδρασης σε σχέδια υπονόμευσης της κυβέρνησης από τους δανειστές», ενώ κατηγορεί την «Κ» ότι «εκούσια ή ακούσια, έσπειρε σύγχυση και συνεισέφερε στη γενικευμένη παραπληροφόρηση των ΜΜΕ».

Ακούστε και δείτε υποτιτλισμένο στα Ελληνικά το απόσπασμα για το σχέδιο Β του Γιάνη Βαρουφάκη:


...//...


Με ποιούς αλήθεια συνδιαλέχθηκε ο κ. Βαρουφάκης;

Η αλήθεια για το σκάνδαλο της συνομιλίας Βαρουφάκη με τα Hedge Fund

Του Δημήτρη Καζάκη 

Μια συνομιλία ανάμεσα στον Βαρουφάκη και εκπροσώπους Hedge Funds με συντονιστή τον Νόρμαν Λάμοντ, δημοσιοποίησε σήμερα Δευτέρα ο ίδιος ο οργανισμός Official Monetary and Financial Institutions Forum (OMFIF). Ο οργανισμός αυτός δεν είναι τυχαίος. Είναι μια από τις πολλές δήθεν αθώες βιτρίνες που χρησιμοποιούν τα κυκλώματα κερδοσκοπίας στις χρηματαγορές προκειμένου να εμφανίζονται με την ουδέτερη ιδιότητα του συμβούλου, ή του ειδικού στο πλευρό υπουργών, κυβερνήσεων, οργανισμών ανά τον κόσμο.

Ο Νόρμαν Λάμοντ συνδέεται στενά με τον οργανισμό αυτό. Παλιά καραβάνα στο κουρμπέτι, άρχισε την καριέρα του - που αλλού; - στην NM Rothschild & Sons, την επενδυτική τράπεζα όπου έγινε διευθυντής της Rothschild Asset Management πριν μεταπηδήσει στο βρετανικό κοινοβούλιο. Ο Λάμοντ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την κυβέρνηση Μέιτζορς το 1993 κάτω από το βάρος των καταγγελιών για πιθανή εμπλοκή του στο σκάνδαλο κερδοσκοπίας με τη βρετανική λίρα. Η Μαύρη Τετάρτη (16 Σεπτεμβρίου 1992) είναι γνωστή ως η ημέρα που οι κερδοσκόποι "έσπασαν" τη λίρα στερλίνα και ανάγκασαν την βρετανική κυβέρνηση να την αποσύρει από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (ΜΣΙ).

Στο παιχνίδι αυτό άγριας κερδοσκοπίας πρωτοστάτησε ένας "φίλος" του κ. Βαρουφάκη, ο Τζόρτζ Σόρος, ο οποίος καθάρισε τουλάχιστον 1 δις δολάρια και μετά απ' αυτό καθιερώθηκε ως ο Νο 1 κερδοσκόπος με νομίσματα παγκόσμια. Ο Λάμοντ φέρεται να ήταν αναμεμιγμένος στο παιχνίδι, ως υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Μέιτζορς εκείνη την περίοδο, αλλά οι καταγγελίες δεν μπόρεσαν να διαπεράσουν την μαφιόζικη ομερτά που κυριαρχεί στις αγορές, το City και τους τόρυδες. Έτσι αναγκάστηκε απλά να παραιτηθεί ήσυχα, απλά και δίχως συνέπειες, ώστε να συνεχίσει την καριέρα του ως σήμερα.

Όπως συνήθως, ο τύπος σε διατεταγμένη υπηρεσία προσπαθεί να επικεντρωθεί στα "χάκιν" κι άλλες τέτοιες πιπεράτες λεπτομέρειες. Δεν τους ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι ο υπουργός οικονομικών συζητά τις λεπτομέρειες ενός σχεδίου επιβολής παράλληλης νομισματικής κυκλοφορίας (με IOU) στην Ελλάδα με ποιούς; Με εκείνους που θα έπρεπε να αποφεύγει όπως ο διάολος το λιβάνι, δηλαδή τους κερδοσκόπους του νομίσματος.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι το σχέδιο επιβολής IOU προχωρούσε σε συνεννόηση με τους κερδοσκόπους και φυσικά πρός όφελός τους. Δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος να συζητάς με κερδοσκόπους ειδικά μια τόσο επικίνδυνη νομισματική μεταβολή, όπως το παράλληλο νόμισμα, παρά μόνο για έναν και μοναδικό λόγο: για να φροντίσουν οι ίδιοι να τοποθετήσουν κατάλληλα τα κεφάλαιά τους ώστε να κερδίσουν από την εισαγωγή IOU τα μέγιστα. Με πρόβλεψη ενδεχομένως μεριδίου για Βαρουφάκη, Γκάλμπρεϊθ και άλλους εντός και εκτός κυβέρνησης.

Επίσης αυτό που κάνει εντύπωση είναι η συζήτηση για δημιουργία παράλληλου ηλεκτρονικού δικτύου πληρωμών. Ακόμη κι αν αποδεχτούμε την ερμηνεία Βαρουφάκη, ότι δεν πρόκειται για "χάκιν" και τα άλλα, παραμένει το ερώτημα: Τι δουλειά έχει να συζητά ένα τέτοιο άκρως απόρρητο και ευαίσθητο δεδομένο με ιδιώτες κερδοσκόπους; Ο μόνος λόγος είναι για να μπορούν οι κερδοσκόποι να αξιοποιούν το σύστημα κατά το δοκούν με ανοιχτές τις "πίσω πόρτες". Είτε για να προωθούν μίζες πολιτικών, είτε για λεηλασία αποθεματικών και ταμείων, είτε για την "εκ των έσω" πληροφόρηση προκειμένου να κερδίζουν από τοποθετήσεις, εξαγορές και συγχωνεύσεις.

Τέλος είναι φανερό ότι όλα αυτά που σχεδίαζε ο Βαρουφάκης με τους κερδοσκόπους ήταν για να παρμείνει πάση θυσία στο ευρώ η Ελλάδα. Μια Ελλάδα που θα επέλεγε να φύγει οριστικά από ευρωζώνη και ΕΕ, να καταγγείλει τα χρέη και τις δανειακές ως παράνομες, αθέμιτες και απεχθείς, δεν έχει καμιά ανάγκη ούτε από συμφωνίες θανάτου σαν αυτή του Τσίπρα, ούτε IOU, ούτε θα ήταν υποχείριο εκβιαστών και κερδοσκόπων.

Το ποιός είναι ο Βαρουφάκης και τι είναι ικανός να κάνει, το έχουμε επισημάνει επανειλλημένα σε ανύποπτους καιρούς. Από την στιγμή που κάποιος δηλώνει ευθαρσώς ότι δεν πιστεύει στη δυνατότητα της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της με δικές της δυνάμεις, τότε είναι ικανός για τα πάντα. Είναι ικανός να την πουλήσει σ΄οποιονδήποτε. Ιδίως όταν ο ίδιος πάσχει από ένα σοβαρό ψυχωτικό σύνδρομο ναρκισισμού, που δεν του επιτρέπει να έχει ούτε καν αίσθηση των συνεπειών για όσα κάνει.

Με άλλα λόγια ο Βαρουφάκης ήταν ο ιδανικός για τη θέση του υπουργού οικονομικών, που του πρόσφεραν στη κυβέρνηση Τσίπρα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ένα ολόκληρο σύστημα προώθησης και image making στήθηκε για να τον προωθήσει και να τον κάνει λαοφιλή. Το μηντιακό σύμπαν συνωμότησε ώστε να βγει με πλήθος εξαπατημένων ψήφων και έπειτα να εξαργυρώσει τις επιταγές αυτών που τον επέλεξαν για το συγκεκριμένο ρόλο.

Τώρα όλοι αυτοί που τον εκθείαζαν και του έστηναν το δημόσιο προφίλ ως "γκουρού των οικονομικών" διαρυγνύουν τα ιμάτιά τους, ή σιωπούν χωρίς να απολογούνται για τις επιλογές τους. Η δική μου άποψη είναι ότι ο κ. Βαρουφάκης είναι μια κλασική περίπτωση "idiot utile" (χρήσιμου ηλίθιου). Έκανε τη βρωμοδουλειά και τώρα τον ρίχνουν στα σκυλιά, σαν εξιλαστήριο τράγο προκειμένου να εξαγνιστεί ο Τσίπρας και η συμφωνία του.

Η ανθρωποφαγία που είναι σίγουρο ότι θα ακολουθήσει δεν μας αφορά. Είναι ίδιον του καθεστώς που υπηρετεί κι ο κ. Βαρουφάκης. Ούτε μας ενδιαφέρει αν οι "φίλοι" του κ. Βαρουφάκη είναι αρκετά ισχυροί για να τον σώσουν από την φυλακή. Το σίγουρο είναι ότι από τη στιγμή που ο Νόρμαντ Λάμοντ και η οικογένειά του από Hedge Fund αποφασίζει να "δώσει" στεγνά τον Βαρουφάκη, σημαίνει ότι έχουν κλείσει τις συμφωνίες που θέλουν με τον νέο υπουργό οικονομικών και την κυβέρνηση Τσίπρα. Ίσως το "δώσιμο" Βαρουφάκη να εντάσσεται στα αντισταθμιστικά οφέλη.

Κι όποιος νομίζει ότι η Ελλάδα γλύτωσε τα IOU, ας το ξανασκεφτεί. Όσο κρατάνε τις τράπεζες ανενεργές, τόσο στραγγαλίζεται ο ιδιωτικός τομέας, τόσο πιο κοντά έρχονται λύσεις τύπου IOU και κουρέματος καταθέσεων και τραπεζικών τίτλων. Γιατί νομίζετε ότι οι Ευρωπαίοι βιάζονταν να περάσει η οδηγία που επιτρέπει το κούρεμα καταθέσεων και τίτλων τώρα στις 22/7; Όσοι από εσάς έχετε πιστέψει τους τσανακογλύφτες της συμφωνίας, που σας λένε ότι αυτή η οδηγία αφορά όλες τις χώρες της ευρωζώνης, να σας πούμε μόνο ότι μέχρι σήμερα μόνο η Γερμανία και η Αυστρία την έχει εγκρίνει εκτός της Ελλάδας. Οι άλλες το έχουν παραπέμψει για το 2016 και μετά.


Τώρα που μάλλον θα επιληφθεί του θέματος ο εισαγγελέας, μήπως να κάνει τον κόπο να μας βρει με ποιό δικαίωμα η κυβέρνηση έκλεισε και κρατά κλειστές τις τράπεζες; Ποιός της έδωσε αυτό το δικαίωμα; Το Σύνταγμα και οι νόμοι της χώρας πάντως όχι. Αλλά για να νοιαστεί κάποιος εισαγγελέας για τέτοια θέματα θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι υπάρχει δικαιοσύνη στον τόπο μας. Αν υπήρχε δεν θα είχε καταλυθεί έτσι βάναυσα η συνταγματική τάξη της χώρας, ούτε θα ζούσαμε τόσα απανωτά πραξικοπήματα.

Πηγή:http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2015/07/hedge-fund.html

Λίγο πιο κουτσούΜΠΑΣ...πεθαίνεις...


Η ομιλία του Γ.Γ της  ΚΕ του ΚΚΕ στο Πνευματικό Κέντρο της Ερμούπολης της Σύρου (Πέμπτη 23/7/15) δεν ήταν για μας έκπληξη...ως αναφορά βέβαια τα λεγόμενά του, αφού για μία ακόμη φορά "η θρησκευτική αίρεση" του Περισσού απόδειξε "περίτρανα" το οτι το καθεστώς εχει προφανώς (εκτός από δεξιά) και τα αριστερά του δεκανίκια...

Με αφορμή την ομιλία αυτή που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων σχετικά με τις απόψεις της ηγετικής ομάδας του Κ.Κ.Ε. για  επιστροφή της χώρας σε Νέο Εθνικό νόμισμα, παραθέτουμε τέσσερα σημαντικά κατά την γνώμη μας κείμενα που επιχειρηματολογούν για το επίμαχο θέμα.

...//...

ΔΗΜ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕYΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!!!

Πηγή:http://iskra.gr/

ΑΝΕΛΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΜΟΡΦΟΣ “ΣΥΜΜΑΧΟΣ” ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ “ΔΡΑΧΜΟΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ” Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Η μεγάλη συναίνεση γύρω από το ευρώ, την οποία συναπαρτίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έχει αποκτήσει εδώ και καιρό, για όσους δεν το γνωρίζουν, και ένα νέο ιδιόμορφο μέλος: το ΚΚΕ.  

Αντιγράφω με ειλικρινή έκπληξη αυτούσιο το απόσπασμα από την ομιλία της Γ.Γ της ΚΕ του ΚΚΕ στο Πνευματικό Κέντρο της Ερμούπολης της Σύρου (Πέμπτη 23/7/15). 


«Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό, σε όλους τους τόνους, ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα. 

Μπορεί να είναι και χειρότερες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν.»  

Ο Δ. Κουτσούμπας δεν εντυπωσιάζει μόνο με την παραπάνω παντελώς άστοχη θέση του αυτή καθ’ εαυτή αλλά κυρίως με το ότι υιοθετεί πλήρως και επαυξάνει την καταστροφολογία των μνημονιακών κομμάτων, των καναλιών και της ολιγαρχίας σχετικά με μια ενδεχόμενη έξοδο από την ευρωζώνη. Όλοι αυτοί βρίσκουν στα πρόσωπα της ηγεσίας του ΚΚΕ ένα ανέλπιστο σύμμαχο στην εκστρατεία τους περί “ λησταρχών ”, “δραχμοσυμμοριτών”, “ συνωμοτών της δραχμής”. Ελάχιστα απασχολεί την ηγεσία του ΚΚΕ ότι η εμετική καμπάνια ενάντια στους “δραχμοσυμμορίτες” φέρνει στο προσκήνιο, σχεδόν με την ίδια ορολογία, τις χειρότερες μέρες του αντικομμουνιστικού οχετού της μεταπολεμικής και εμφυλιακής περιόδου.

Η ηγεσία του ΚΚΕ, έχοντας μια φοβική και «οικοπεδική» αντίληψη της πολιτικής, διακατέχεται από την έμμονη ιδέα της σώνει και καλά πολεμικής αντιπαράθεσης με την πιο «αριστερή» πλευρά του ΣΎΡΙΖΑ, γεγονός που την εξωθεί σε τραγικά λανθασμένες θέσεις.

ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΛΑΘΗ

Πρώτο λάθος: To KKE «αγνοεί» ότι όσο η χώρα παραμένει στην ερωζώνη είναι σχεδόν αδύνατον να ξεφύγει από τη μνημονιακή κηδεμονία. Το «ευρώ» δεν είναι ένα απλό νόμισμα αλλά πρώτα απ’ όλα μονεταριστικό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα λιτότητας. Η έξοδος από την ευρωζώνη διεκδικείται τώρα μόνο από ένα μεγάλο τμήμα της Αριστεράς εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ, με απέναντι όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις και τη μιντιοκρατία, ενώ ακόμα και η νεοφασιστική «Χρυσή Αυγή» αποφεύγει να θέσει θέμα ευρώ. Αυτή η έξοδος από την ευρωζώνη δεν μπορεί να γίνει «έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς», που λέει ο Κουτσούμπας. Η έξοδος με όρους Αριστεράς σημαίνει πρώτα απ’ όλα αλλαγή συσχετισμών, ανάπτυξη λαϊκών αγώνων και παράλληλη εφαρμογή ενός ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος αλλαγών και μετασχηματισμών με πρώτο και κύριο στόχο την εθνικοποίηση των τραπεζών, των στρατηγικών επιχειρήσεων και τον κοινωνικό τους έλεγχο για ένα διαφορετικό αναπτυξιακό τους ρόλο. Αυτά φυσικά δεν σημαίνουν ανατροπή του καπιταλισμού αλλά εγκαινιάζουν μια περίοδο μετάβασης και συγκρούσεων που μπορεί να ανοίξει σοσιαλιστικούς ορίζοντες.

Δεύτερο λάθος: O Κουτσούμπας παραπέμπει τα πάντα στην επαναστατική στιγμή της ανατροπής του καπιταλισμού όπου ταυτόχρονα(!) η «εργατική τάξη θα πάρει την εξουσία» και θα «αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ». Μέχρι τότε όλα κατά την ηγεσία του ΚΚΕ θα βαδίζουν από το κακό στο χειρότερo, ενώ και η έξοδος ακόμη από την ΕΕ με μια προοδευτική κυβέρνηση, εφ’ όσον δεν συνοδεύονται με την ταυτόχρονη ανατροπή του καπιταλισμού, δεν μπορεί παρά να είναι οπισθοδρομική αλλαγή, χειρότερη από την παραμονή στην ΕΕ. Η στιγμή της επανάστασης έτσι αποκτά μεταφυσικά χαρακτηριστικά. Απορρίπτονται μεταβατικοί ριζοσπαστικοί στόχοι και ριζοσπαστικά προγράμματα μετάβασης. Και μέχρι να έρθει η στιγμή της επανάστασης, η οποία με αυτήν την τακτική δεν θα έρθει ποτέ, όπως δεν συνέβη στο παρελθόν εγχώριως και διεθνώς, το ΚΚΕ θα καταγγέλλει όσους επιχειρούν να αμφισβητήσουν την παρούσα τάξη πραγμάτων, όσους επιχειρούν να απαντήσουν σε ώριμα αιτήματα και να ανοίξουν μεταβατικούς δρόμους, που μπορεί να συσπειρώσουν ευρείες αγωνιστικές πλειοψηφίες και να συγκροτήσουν πλατιά συμμαχικά κοινωνικά μπλοκ με στρατηγική την καπιταλιστική ανατροπή.

Όλοι και καθένας/μια χωριστά ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΕΡΠΗΣ


ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ

«Πολλές επιλογές έχει κάνει αυτά τα χρόνια ο λαός μας. Πότε με τους προηγούμενους, πότε με τους επόμενους. Ζήσαμε πολλά χρόνια τώρα τη διακυβέρνηση της ΝΔ, τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για παράδειγμα, είτε ως δικομματικό σύστημα που πάλευαν και κοκκορομαχούσαν μεταξύ τους στη Βουλή και στα προεκλογικά μπαλκόνια, είτε ως συγκυβερνώντες τα τελευταία χρόνια. Κάτι που πριν μια δεκαετία, πριν μια δεκαπενταετία, όταν τους το λέγαμε, ότι έχετε ίδια στρατηγική και θα βρεθείτε από τη μια μπάντα ενάντια στο λαό, κόντευαν να μας φάνε. Έβγαιναν στα μπαλκόνια, κυρίως οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ τότε, και λέγανε τι λέει το ΚΚΕ, ταυτίζεται με τη δεξιά, μας ταυτίζει με τη ΝΔ. Εμείς δεν ταυτίζουμε κανέναν με τον άλλο. Μόνοι τους αντικειμενικά ταυτίζονται. Και βεβαίως έρχονται άλλες πολιτικές δυνάμεις.

Ο λαός μας επένδυσε στο ΣΥΡΙΖΑ, πίστεψε ότι όλα αυτά που έζησε με συγκυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, κάτι θα άλλαζε και έδωσε τον προηγούμενο Γενάρη, πριν έξι μήνες δηλαδή, μια μεγάλη πλειοψηφία, εντάξει, όχι πολύ μεγάλη, αυτό που έδωσε πάντως, ανέδειξε το ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτη δύναμη, από αξιωματική αντιπολίτευση που ήταν από το 2012 και μετά, σε κυβέρνηση αυτού του τόπου, σε συγκυβέρνηση μαζί με τους ΑΝΕΛ, έχοντας ελπίδα ότι κάτι προς το καλύτερο θα αλλάξει. Και βρισκόμαστε τώρα δυστυχώς, έξι μήνες μετά από αυτή την εκλογική νίκη και την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ, στην ίδια και από μια άποψη χειρότερη κατάσταση που βρισκόμασταν πριν το Γενάρη. Δηλαδή, να έχουμε και τα δύο μνημόνια και τους περίπου 500 εφαρμοστικούς νόμους που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενοι να είναι σε πλήρη ισχύ, ενώ η υπόσχεση ήταν ότι τουλάχιστον θα άρχιζαν να τους γκρεμίζουν. Δε λέω για τα συνθήματα που έλεγαν με ένα άρθρο θα τους ξεπαστρέψουμε ή ότι θα σκίσουμε τα μνημόνια, γιατί αυτά ήταν προεκλογικά συνθήματα. Ισχύουν λοιπόν όλα αυτά και έρχεται ένα τρίτο μνημόνιο τώρα. Είναι χειρότερο γιατί ακριβώς ισχύουν και τα δύο προηγούμενα και έρχονται καινούργια μέτρα - φωτιά, τα οποία ως προαπαιτούμενα ψηφίστηκαν και την προηγούμενη εβδομάδα και χτες στη Βουλή και έπεται συνέχεια. Και αυτά είναι προαπαιτούμενα για να ξεκινήσει η συζήτηση για τη συμφωνία.

Η νέα συμφωνία μετά τις 20 του Αυγούστου θα μπει στο τραπέζι της συζήτησης με τους εταίρους, με την τρόικα, έτσι ώστε να καταληχθεί. Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε ξανά και νέα μέτρα, όπως η ίδια η κυβέρνηση, άλλωστε ομολόγησε. Και φυσικά όταν όλα αυτά ντύνονται με ένα σκεπτικό που λέει «εξαντλήσαμε όλα τα περιθώρια, κάναμε μια σκληρή διαπραγμάτευση αυτούς τους μήνες, η τρόικα, οι εταίροι είναι ανένδοτοι, μας οδηγούν σε οικονομική ασφυξία, κάναμε κάποιους χειρισμούς». Εμείς απλά λέμε ότι δεν δικαιούνται να τα λένε όλα αυτά. Δεν δικαιούνται να τα λένε διότι τα ξέρανε και τα αποκρύψανε από τον ελληνικό λαό. Κι όταν αποκρύβεις κάτι προεκλογικά και μετεκλογικά, σημαίνει ότι συνειδητά δε θες να προετοιμάσεις τον ελληνικό λαό, τη νεολαία, το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τέλος πάντων την πρωτοπορία ενός λαού, που αγανακτεί, που παλεύει, που είναι μαζί σου, που θέλει εδώ και τώρα την κατάργηση των μνημονίων και των αντιλαϊκών μέτρων. Και βεβαίως, δεν προετοιμάζεις το λαό, του λες μισές αλήθειες, του λες επίσης αρκετά ψέματα, για να μπορέσεις να κερδίσεις μια κυβερνητική πλειοψηφία και να κυβερνήσεις. Λοιπόν, εμείς θεωρούμε ότι αυτά τα ζητήματα είναι απαράδεκτα, όχι μόνο δεν λύνουν κανένα πρόβλημα, αλλά οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς, σε επικίνδυνα μονοπάτια, την πολιτική ζωή του τόπου, κάτι που ήδη τα ζούμε.

Για παράδειγμα, εμείς λέμε, και επιμένουμε σε αυτό, το λέγαμε και πριν τις εκλογές θα το λέμε συνέχεια: Η ΕΕ είναι γνωστή. Δεν υπήρξε ποτέ φιλολαϊκή, ούτε όταν πρωτοφτιάχτηκε ως ΕΟΚ, ούτε όταν μετεξελίχθηκε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ως ΕΕ, ούτε όταν έγινε η Οικονομική Νομισματική Ένωση, το ευρώ, και εντάχθηκε η Ελλάδα και οι άλλες χώρες. Ποτέ καμία στιγμή στην ιστορία της δεν υπήρξε ένωση δημοκρατίας, ειρήνης, ισότιμων κρατών, κοινωνικής δικαιοσύνης, λαϊκής κυριαρχίας. Πάντα ήταν λυκοσυμμαχία, ήταν λυκοφωλιά. Το έχουμε πει με τον πιο γλαφυρό τρόπο πάρα πολλά χρόνια. Ακόμα και πριν τη δικτατορία, πριν το '67, η τότε αριστερά, η ΕΔΑ έλεγε λάκκο των λεόντων, την τότε ΕΟΚ. Γιατί τέτοια ήταν πάντα.

Δεν μπορεί μια ένωση ιμπεριαλιστικών καπιταλιστικών κρατών, πέστε όποιον επιθετικό προσδιορισμό θέλετε, δε θα διαφωνήσουμε εκεί, να είναι και υπέρ της ειρήνης και υπέρ της ισοτιμίας και υπέρ των λαών της και ταυτόχρονα να είναι και υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων, υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Ουσιαστικά υπέρ των συμφερόντων που ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το πώς ο ένας θα φάει τον άλλο, πως το ένα μονοπώλιο θα εξαγοράσει το άλλο, πως θα καταπιέσουν περισσότερο τους λαούς στις ξεχωριστές χώρες. Άρα λοιπόν ξέρεις αυτή την ΕΕ.

Δεν μπορεί να σπέρνεις αυταπάτες σε έναν ολόκληρο λαό ο οποίος αγανακτεί με τις πολιτικές της ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια λόγω κρίσης, και να του λες ότι είναι το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι. Ότι θα παλέψουμε να είμαστε μέσα εκεί. Δεν μπορεί να λες στον ελληνικό λαό ότι δεν ήξερες ότι υπάρχει εδώ και χρόνια και εντείνεται το τελευταίο διάστημα, η λογική της εξόδου χωρών από το ευρώ, ότι υπάρχει στο τραπέζι και αυτό το σενάριο, της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Αυτό είναι πασίγνωστο, το γράφουν οι εφημερίδες, το λένε τα κανάλια, το λένε οικονομολόγοι, το λένε οι ίδιοι οι οικονομολόγοι της σημερινής κυβέρνησης και της προηγούμενης, οι υπουργοί. 

Ο Σόιμπλε ο ίδιος το έχει πει επανειλημμένα πει ότι: «κοιτάξτε να δείτε, εδώ η Ελλάδα ή κάποιες άλλες χώρες πρέπει να φύγουν από το ευρώ, δεν κάνουν για την οικονομική - νομισματική ένωση της Ευρώπης». Είναι πασίγνωστο σε όλους και δεν μπορεί να το κρύβεις εσύ ως κόμμα. Εμείς δεν το κρύψαμε ποτέ από τον ελληνικό λαό, ότι για παράδειγμα σήμερα στην ΕΕ γίνεται διαπάλη ανάμεσα σε κράτη μέλη και χώρες, ανάμεσα σε διαφορετικούς μονοπωλιακούς ομίλους και συμφέροντα. Οι μεν λένε να ισχυροποιηθεί η ΕΕ και η Ευρωζώνη έτσι ως έχει, να προχωρήσει δηλαδή παραπέρα η νομισματική, οικονομική, πολιτική ενοποίησή της και με περισσότερες χώρες, και από την άλλη μεριά η άποψη ότι στην ΕΕ και στην ευρωζώνη πρέπει να μείνει μόνο ένας σκληρός πυρήνας ισχυρών οικονομιών και να αποπεμφθούν από τη ζώνη του ευρώ, άλλες χώρες με πιο αδύνατες οικονομίες, όπως είναι η Ελλάδα, μένοντας όμως στην ΕΕ, με ένα δικό τους νόμισμα ή με ένα διπλό νόμισμα ή αυτό το IOU όπως το λένε. Αυτά είναι ζητήματα τα οποία δεν μπορείς να μην τα ανοίξεις στον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί να του λες ψέματα και να του βάζεις διλήμματα, είτε στις εκλογές, είτε στο δημοψήφισμα αυτό πάλι το fast – track μέσα σε πέντε μέρες, που έγινε δήθεν για να ισχυροποιηθεί το “όχι” που στην ουσία κατέληξε να είναι “ναι”, και μάλιστα χειρότερο “ναι” από ό,τι ξεκίνησε με την αρχική πρόταση Γιούνκερ. Να τα δώσει όλα δηλαδή και με τα χέρια ψηλά και κολλημένος στον τοίχο.

Αυτό το ζήτημα το οποίο είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, πρέπει να συζητηθεί στο λαό, να υπάρχει πλήρης επίγνωση για το τι πρόκειται να συμβεί και βεβαίως να χαραχτούν αντίστοιχες πολιτικές. Σ’ αυτό το ζήτημα γίνεται πολλή δημαγωγία και διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ. Εμείς ξεκάθαρα είμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε συμφωνία - μνημόνιο υπογραφεί, όπως και η τελευταία, αλλά και οι προηγούμενες. Θεωρούμε ότι πρέπει εδώ και τώρα -έχουμε καταθέσει και πρόταση νόμου στη Βουλή, που έξι μήνες τώρα η κυβέρνηση δεν την έφερε για ψηφοφορία, έστω για συζήτηση- να προχωρήσουμε στην κατάργηση όλων των μνημονίων, όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων που έχουν περάσει με τα προηγούμενα μνημόνια, και βεβαίως να μην περάσει νέο μνημόνιο. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο, είμαστε κάθετα αντίθετοι. 

Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό, σε όλους τους τόνους, ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα. Μπορεί να είναι και χειρότερες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. 
Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν.

Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Επειδή το ΚΚΕ λέει όχι στη μία όχι και στην άλλη λύση, ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση. Μόνο που αυτή η εναλλακτική λύση σημαίνει άλλη κοινωνική οργάνωση, άλλη οικονομία. Και πρέπει σε αυτό το ζήτημα να πειστεί ο ελληνικός λαός και να αποφασίσει να παλέψει και να το επιλέξει. Με πλήρη συνείδηση. Όχι με κοροϊδίες και ψεύτικα προεκλογικά διλήμματα ή εκβιαστικά διλήμματα, αλλά καθαρά και ντόμπρα. Κι αυτή την πρόταση φέρνει για συζήτηση στο λαό το ΚΚΕ. Σημαίνει ότι ο λαός στην εξουσία, ενισχύοντας το ΚΚΕ, δυνάμεις εργατικές - λαϊκές, τη λαϊκή συμμαχία που θα έρθει στην εξουσία, δεν θα κάνει διαπραγμάτευση με την τρόικα. Θα πει στοπ. Διότι, το πρώτο, καταργώ όλα τα μνημόνια, όλος τους εφαρμοστικούς νόμους. 

Αυτό σημαίνει ότι έρχομαι σε ρήξη, σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Ευρωζώνη. Δεν σημαίνει ότι φεύγω μόνο από το ευρώ ή την ευρωζώνη και μένω στην ΕΕ. Αποδεσμεύομαι από την ΕΕ, την ίδια στιγμή όμως που προχωρώ σε κοινωνικοποίηση ως λαϊκή εξουσία, ως κυβέρνηση, ως κράτος -πέστε το όπως θέλετε. Προχωρώ σε κοινωνικοποίηση του πλούτου που παράγει ο λαός μου, δηλαδή του ορυκτού πλούτου, των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, παίρνω την αγροτική οικονομία στα χέρια μου, αποδεσμεύομαι από ό,τι αλυσίδες και εξαρτήσεις έχω από την ΕΕ. Γιατί η ΕΕ βάζει δεσμεύσεις, το ζούμε και στα ναυπηγεία εδώ, το ζούμε και στην αγροτική οικονομία, το ζήσαμε πολλά χρόνια με τις ποσοστώσεις, και σε μια σειρά άλλους τομείς της οικονομίας. 

Άρα κοινωνικοποιώ αυτά, αποδεσμεύομαι, οργανώνω με βάση έναν πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό, επιστημονικά οργανωμένο για όλη τη χώρα, την προώθηση της ανάπτυξης του τόπου, της αξιοποίησης δηλαδή των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η Ελλάδα, η πατρίδα μας. Και έχει πάρα πολλές τέτοιες παραγωγικές δυνατότητες, που είναι αναξιοποίητες στις συνθήκες του καπιταλισμού, το οποίο είναι ένα σύστημα που πλέον έχει φθαρεί, έχει διαφθαρεί, έχει σαπίσει, δεν μερεμετίζεται, δε διορθώνεται με επιμέρους μέτρα και με επιμέρους νομοθετήματα. Θέλει συνολική ανατροπή ως οικονομία, και στις κοινωνικές σχέσεις παραγωγής. Και από αυτή την άποψη, προχωράω με άξονα μόνο τη λαϊκή ευημερία, το πως θα ικανοποιήσω δηλαδή λαϊκές ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι έχω προτεραιότητα την υγεία, την εργασία για όλους και όλες, τη σταθερή και μόνιμη δουλειά, την παιδεία, δημόσια δωρεάν, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, με αξιοποίηση και υπεράσπιση των γυναικών, της μητρότητας, των νέων παιδιών κυρίως και των υπερηλίκων, των συνταξιούχων.

Αυτό σημαίνει νέα κοινωνική οργάνωση. Αυτό πρέπει να το αποφασίσει ο λαός, πρέπει να το πεις καθαρά στον ελληνικό λαό. Εμείς το λέμε. Δεν έχουμε πείσει ακόμα, και δεν είναι πιστεύουμε ο τρόπος που το λέμε. Μα πόσο πιο απλά να το πεις. Το ζήτημα είναι ότι συνολικά, σε όλους μας, πρέπει να αλλάξει ο τρόπος σκέψης και ο τρόπος που έχουμε μάθει μέχρι σήμερα να βλέπουμε την κοινωνία, την οικονομία, τις σχέσεις παραγωγής, να βλέπουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Και δεν είναι επιχείρημα το γεγονός ότι αυτά δε γίνονται πουθενά, το ότι δηλαδή η κατάσταση είναι δύσκολη και αρνητική σε όλο τον κόσμο, όπου επικρατεί το καπιταλιστικό σύστημα σε όλες τις χώρες, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, οι δεσμεύσεις και η κυριαρχία ιμπεριαλιστικών κέντρων και διακρατικών ενώσεων που ματώνουν τους λαούς, και τον ελληνικό λαό. 
Δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει και κάτι άλλο που πρέπει να το δοκιμάσουμε, που πρέπει να το τολμήσουμε, που αξίζει και τις θυσίες και τις δυσκολίες που θα έχει να αντιμετωπίσει ο λαός. Γιατί και σε αυτή την περίπτωση θα υπάρχουν δυσκολίες, θα υπάρχουν εμπόδια. Το θέμα είναι ότι ο αποφασισμένος λαός μπορεί να δείξει και να επιβάλει τη δύναμή του. Και από αυτή την άποψη θεωρούμε ότι πρέπει αυτά τα ζητήματα να ανοίξουν. Αλλιώς θα συνεχίζονται οι κάλπικες υποσχέσεις, οι ψεύτικες ελπίδες».


...//...

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΚΑΙ Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ*


Από τότε που ξέσπασε η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και ειδικότερα από τότε που αυτή η κρίση εκδηλώθηκε με κρίση χρεοκοπίας στην Ελλάδα, η ηγεσία του ΚΚΕ, δειλά στην αρχή αλλά με μεγαλύτερη συνέπεια στη συνέχεια επέλεξε τον δικό της τρόπο υποστήριξης της θέσης για παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ.

Η θέση αυτή στο γενικότερο περίγραμμά της εκφράζεται ως εξής:  

ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ

α. Η οποιαδήποτε πρόταση ή συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα εκπορεύεται από την αστική τάξη- αν όχι στο σύνολο από τμήματά της- ή εξυπηρετεί αποκλειστικά μόνο αυτή εφόσον δεν έχει προηγηθεί αλλαγή του κοινωνικού καθεστώτος. Επομένως, καμία συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα εφόσον αυτό δεν είναι η απόφαση και το αποτέλεσμα μιας σοσιαλιστικής επανάστασης.

β. Χωρίς σοσιαλιστική επανάσταση η παραμονή στο ευρώ ή η επιστροφή στη δραχμή είναι εξίσου αντιλαϊκές λύσεις. Συνεπώς δεν έχει νόημα να απασχολεί το λαό το ζήτημα του νομίσματος και οι όροι με τους οποίους θα γίνει η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα αν αυτό δεν συνοδεύεται με προσχώρηση του στην επανάσταση και με την δυνατότητα του να την πραγματοποιήσει.

γ) Τελευταία, η ηγεσία του ΚΚΕ προσχώρησε με εντυπωσιακή ευκολία στη θέση της κυβέρνησης ότι όσοι επιδιώκουν την επιστροφή στη δραχμή ταυτίζονται με το σχέδιο Σόιμπλε, δηλαδή με το σχέδιο και τα συμφέροντα του γερμανικού κεφαλαίου.  

ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟ

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Στο όνομα μιας δήθεν καθαρής εργατικής - επαναστατικής θέσης, η ηγεσία του ΚΚΕ προτιμά τα πράγματα να μείνουν ως έχουν και η χώρα να μην αποχωριστεί το ευρώ ενώ ανερυθρίαστα συκοφαντεί, ως συμβιβασμένη με τον ταξικό εχθρό και τον διεθνή ιμπεριαλισμό, όλη την αριστερά που αγωνίζεται κατά της πολιτικής των μνημονίων και αναζητεί μέσα από τη ρήξη με την ευρωζώνη και την ΕΕ το δρόμο για βαθύτερες κοινωνικές αλλαγές στην προοπτική του σοσιαλισμού.

Είναι σωστή μαρξιστικά και έντιμη επαναστατικά αυτή η στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ; Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Η ηγεσία αυτή παραβλέπει επιδεικτικά μια βασική αρχή του μαρξισμού την οποία ο Λένιν συμπύκνωνε σε τούτη τη φράση:

«Οι δάσκαλοι του σοσιαλισμού δεν μιλούσαν του κάκου για ολόκληρη μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό και δεν υπογράμμιζαν στα χαμένα ‘‘τα μακρόχρονα κοιλοπονήματα’’ της νέας κοινωνίας, και αυτή η νέα κοινωνία αποτελεί και πάλι μια αφηρημένη έννοια, που δεν μπορεί να πάρει σάρκα και οστά με άλλον τρόπο, παρά με μια σειρά ποικιλόμορφες, ατελείς, συγκεκριμένες προσπάθειες να δημιουργηθεί τούτο ή εκείνο το σοσιαλιστικό κράτος» (Λένιν: Άπαντα, τόμος 43ος, σελ. 212).

Η ηγεσία του ΚΚΕ αρνείται τα κοιλοπονήματα της παλιάς κοινωνίας από την οποία θα προκύψει η καινούργια, αρνείται δηλαδή οποιαδήποτε προσπάθεια μετάβασης και εμφανίζει τον σοσιαλισμό ως ένα έτοιμο καλοφτιαγμένο κουστουμάκι που μόλις το φορέσει ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί απ’ όλα τα δεινά του. Το κήρυγμά της δεν διαφέρει απ’ αυτό των παπάδων. Εκείνοι διακηρύσσουν: «Μετανοείτε για να κληρονομήσετέ την Βασιλεία των ουρανών». Και η ηγεσία του ΚΚΕ βροντοφωνάζει: «Αγωνιστείτε μόνο για τον σοσιαλισμό γιατί εκεί βρίσκεται η λύση όλων των προβλημάτων σας».

Χωρίς αμφιβολία, η σημερινή ηγεσία έχει βουτήξει ολόκληρο το ΚΚΕ στα νερά της μεταφυσικής καθιστώντας εντελώς ανίκανο να ανταποκριθεί στην ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης. Αλλά αυτό είναι μόνο το θεωρητικό σκέλος της καταστροφής του. Το πρακτικό είναι ακόμη πιο οδυνηρό.  

ΟΤΑΝ, ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ, ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΑΞΙΚΟ ΕΧΘΡΟ

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό που εκφράζει η επίσημη γραμμή του ΚΚΕ; Αφού χωρίς σοσιαλιστική επανάσταση δεν έχει νόημα να μιλάμε για αλλαγή νομίσματος και έξοδο από την ευρωζώνη και την ΕΕ, μια διαχείριση των πραγμάτων πρέπει να γίνει. «Να την κάνουν οι άλλοι» λέει το ΚΚΕ. «Εμείς δεν ανακατευόμαστε». Ωραία, αλλά για χώρες χρεοκοπημένες σαν την Ελλάδα η διαχείριση της παραμονής στο ευρώ δεν σημαίνει τίποτε άλλο από μνημόνια, δανειακές συμβάσεις, τρόικες και σκληρά ανελέητα αντιλαϊκά μέτρα. Όλα αυτά να τα κάνουν οι άλλοι’’ λέει το ΚΚΕ. Θαυμάσια. Τα κάνουν. Το ΚΚΕ, όμως τι κάνει; Τους καταγγέλλει ότι χρεοκοπούν, λεηλατούν και γονατίζουν το λαό!!!

Ταυτόχρονα καλεί σε συσπείρωση δυνάμεων γύρω από το πρόγραμμα της σοσιαλιστικής επανάστασης: 

«Η ανασύνταξη του κινήματος- διαβάζουμε στον Ριζοσπάστη της Κυριακής 19-6-2015 - μπορεί να γίνει μόνο με γραμμή ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του. Απαιτεί να ηττηθούν, τόσο οι σημαιοφόροι του ευρώ όσο και οι σημαιοφόροι της δραχμής που συσκοτίζουν τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, της εργατικής τάξης. Απαιτεί να προβληθεί πλατιά ο άλλος δρόμος που έγκαιρα, με σαφήνεια προσδιόρισε το ΚΚΕ με το Πρόγραμμά του. Ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, της αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ».

Όλο αυτό δεν μοιάζει με μοίρασμα ρόλων; Όλοι μαζί, η αστική τάξη, τα κόμματά της και η ηγεσία του ΚΚΕ στηρίζουν- ο καθένας με τον τρόπο του- την παραμονή στο ευρώ. Από εκεί και μετά η ενότητα φαινομενικά διασπάται. Οι άλλοι υπογράφουν τα μνημόνια, ψηφίζουν τους αντιλαϊκούς νόμους, λεηλατούν το λαό και το ΚΚΕ τους καταγγέλλει χωρίς όμως να προσφέρει καμία λύση. 

Η επανάσταση που διακηρύσσει είναι απροσδιόριστη χρονικά στην υλοποίησή της- κανείς δεν ξέρει αν και πότε θα έρθει. Συνεπώς, ο εργαζόμενος λαός στο παρών του και στο ορατό του μέλλον είναι υποχρεωμένος να μένει εγκλωβισμένος στην κρατούσα κατάσταση με τις ευλογίες των αυτοαποκαλούμενων επαναστατών. Άλλωστε κανείς δεν είναι τόσο ηλίθιος να μην αντιλαμβάνεται πως ακόμη κι αν ήταν δυνατόν η επανάσταση να επικρατήσει αύριο το πρωί, η λύση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα δεν θα ήταν ποτέ άμεση και η απόδοση της σοσιαλιστικής επιλογής- αν δεν εξελισσόταν σε μία περιπέτεια- θα ήθελε πολύ χρόνο- για να γίνει ορατή.  

Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

Υποθέτουμε πως το κήρυγμα της ηγεσίας του ΚΚΕ κερδίζει την πλειοψηφία του λαού. Η σοσιαλιστική επανάσταση επικρατεί αύριο και έχει τεράστια λαϊκή στήριξη. Η νέα εξουσία αμέσως βγάζει τη χώρα από το ευρώ, της ευρωζώνη και την ΕΕ. Σπάει τους δεσμούς με τον ιμπεριαλισμό ολοκληρωτικά και επιχειρεί να πάρει μια σειρά μέτρα: Διαγράφεται το χρέος με μια απόφαση. Κοινωνικοποιούνται (;!) τα συγκεντρωμένα μονοπώλια και επιβάλλεται κεντρικός σχεδιασμός. Οι δανειστές απαντούν: «Εντάξει κύριοι. Εσείς διαγράψατε το χρέος αλλά εμείς όχι. Για να πάρουμε τα λεφτά μας πίσω κατάσχουμε όλα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας σας στο εξωτερικό μαζί με τις όποιες εξαγωγές κάνετε ή θα επιχειρήσετε να κάνετε». Πώς θα απαντήσει σ’ αυτό η ηγεσία του ΚΚΕ που γυροφέρνει δεξιά και αριστερά το ετοιμοπαράδοτο σοσιαλιστικό κουστουμάκι;

Η σοσιαλιστική Ελλάδα έχει ανάγκη από εισαγωγές, σε πρώτες ύλες, καύσιμα, φάρμακα, μηχανές, τεχνολογικά προϊόντα, είδη πλατιάς κατανάλωσης. Καταρχήν πρέπει να δουλέψει η παραγωγή και να ζήσει ο λαός. Οι καπιταλιστές του εξωτερικού είναι έτοιμοι να πουλήσουν τα πάντα και να μας τα φέρουν ως την πόρτα μας. Λεφτά ζητάνε. Σκληρό συνάλλαγμα και μάλιστα πολύ. Τι θα κάνουν οι φωστήρες του ΚΚΕ που διαφημίζουν τον σοσιαλιστικό παράδεισο; Δεν τους περνάει από το μυαλό ότι με απλούς οικονομικούς όρους της αγοράς και χωρίς καμία επέμβαση ο ιμπεριαλισμός θα πνίξει την επανάσταση στην κούνια της; Δεν σκέφτονται το ακόμη χειρότερο σενάριο ότι με αυτούς τους απλούς όρους της αγοράς η επανάσταση σε μερικές εβδομάδες- μη μπορώντας να εξασφαλίσει στο λαό τα στοιχειώδη- θα μετατραπεί στη χειρότερη αντεπανάσταση της ιστορίας;

Η επανάσταση και ο σοσιαλισμός δεν είναι συνταγές για την κουζίνα του μέλλοντος, δεν είναι παραμύθια για μικρά παιδιά όπου όλοι ζήσαν καλά κι εμείς καλύτερα. Δεν είναι ευχολόγιο, ούτε κυριακάτικο κήρυγμα από άμβωνος. Αυτά είναι η κατασυκοφάντηση και ο εξευτελισμός της επανάστασης.

Έγραφε ο Λένιν: 
«Ο καθένας ξέρει ότι ο επιστημονικός σοσιαλισμός δεν χάραξε ποτέ κανενός είδους προοπτικές για το μέλλον: περιορίστηκε στην ανάλυση του σύγχρονου αστικού καθεστώτος, στη μελέτη των τάσεων εξέλιξης της κεφαλαιοκρατικής κοινωνικής οργάνωσης, και τίποτε περισσότερο» (Άπαντα: τόμ. 1ος, σελ. 185) Και πρόσθετε: «Ο σοσιαλισμός δεν δημιουργείται με διατάγματα από τα πάνω. Το πνεύμα του είναι ξένο προς το μηχανικό υπαλληλικό - γραφειοκρατικό πνεύμα. Ο ζωντανός, δημιουργικός σοσιαλισμός είναι δημιούργημα των ίδιων των λαϊκών μαζών» (Άπαντα, τόμ. 35ος, σελ. 57).

Πράγμα που σημαίνει ότι αν δεν ασχολείσαι με την πραγματικότητα, αν δεν την μελετάς και δεν εμβαθύνεις πάνω σ’ αυτήν, αν από τώρα δεν χαράσσεις τους δρόμους προς τον σοσιαλισμό μέσα από την διεκδίκηση λύσεων στα άμεσα και μακροπρόθεσμα προβλήματα των μαζών, αν δεν προσεγγίζεις το σοσιαλισμό μέσα από συγκρούσεις και ρήξεις με το σύστημα, αν δεν αποδέχεσαι τους μεταβατικούς δρόμους με όλο το δαιδαλώδες και το πολύπλοκο που τους χαρακτηρίζει, αν δεν επιχειρήσεις να πάρεις νέους δρόμους, να βρεθείς σε αδιέξοδο και να ξαναγυρίσεις πίσω για να βρεις το καλύτερο μονοπάτι που σε βγάζει μπροστά, κοινωνική επανάσταση δεν πρόκειται να κάνεις ποτέ.

*Πηγή: ergatikosagwnas.gr



...//...


ΚουτσούΜΠΑΣ, ο μεγάλος τιμονιέρης!

του Όθωνα Κουμαρέλλα*


Χαράς ευαγγέλια για τους απανταχού Τζήμερους, Τσίπρες και Σαμαροβενιζέλους, ο παμμέγιστος ηγέτης της μεγάλης κομμουνιστικής συνωμοσίας κατά του αστισμού συμφώνησε επιτέλους μαζί τους. Μεγάλη η καταστροφή αν η χώρα φύγει από το ευρώ….

Αλλά προσέξτε αφελείς μικροαστούληδες που έχετε κατουρηθεί από τη χαρά σας. Το ΚΚΕ είναι υπέρ της παραμονής στην ευρωζώνη, γιατί πρέπει πρώτα να βγούμε από την ΕΕ. Και πως θα βγούμε από την ΕΕ των μονοπωλίων αν δεν έχουμε τη λαϊκή εξουσία; Το να λες ότι πρώτα διαγράφεις το χρέος, βγαίνεις από την ΕΕ και το ευρώ, διότι δεν γίνεται διαφορετικά, αποκαθιστάς τη δημοκρατία και ο κόσμος αποφασίζει ελεύθερα για το μέλλον του, είσαι σκέτος προβοκάτορας και δουλεύεις για τ’ αφεντικά! Άσε που μπορεί να είσαι και… μασόνος, αν όχι ψεκασμένος!

Έτσι είναι προτιμητέα τα μνημόνια, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος θα φτωχαίνει, θα εξαθλιώνεται, θα εξαθλιώνεται και τελικά θα πεθάνει. Γιατί αν δεν πεθάνει και ο τελευταίος από την πείνα, τότε πως και πότε θα έλθει η Δευτέρα Παρουσία και η αντικαπιταλιστική ανάσταση νεκρών για να επικρατήσει έτσι η επουράνια λαϊκή εξουσία, με τα πιλάφια και τα ονειρεμένα ουρί;

Φυσικά το τελευταίο δεν το είχε προβλέψει η Αποκάλυψη του Ιωάννη, αλλά τότε δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμα ο κουτσούμπιος επιστημονικός σοσιαλισμός και επικρατούσαν οι οπορτουνιστές και οι....
πάσης φύσης λικβινταριστές! Πέραν που ο Ιωάννης μπορεί να ήταν πράκτορας του κεφαλαίου και γι’ αυτό δεν μιλούσε ποτέ για αντικαπιταλισμό!. Ευτυχώς που ήλθε ο Κουτσούμπας και έβαλε τα πράγματα στη θέση τους. Η ανάσταση νεκρών μόνο αντικαπιταλιστική μπορεί να είναι, αλλιώς δεν θα γίνει ποτέ!!!

Και το ευρώ είναι το πρώτο αντικαπιταλιστικό νόμισμα του κόσμου. Βοηθάει στο θάνατο των προλεταρίων, άρα φέρνει πιο κοντά τη δευτέρα παρουσία. Αμ πως δηλαδή, θα γινότανε διαφορετικά; Φροντίζοντας τα επίγεια προσωρινά ή τα επουράνια αιώνια;

Γι’ αυτό υπάρχει ο μεγάλος τιμονιέρης για να δείχνει τον πραγματικό προορισμό της επουράνιας αντικαπιταλιστικής «βασιλείας» και να μη παρασύρεται από τα καθημερινά και τις σειρήνες μιας εδώ και τώρα καλύτερης ζωής. Και όποιος ασχολείται με αυτά τα τετριμμένα γήινα δεν είναι τίποτε άλλο από προδότης της τάξης του και του αντικαπιταλιστικού αγώνα!


Γι’ αυτό σας λέω χαζούληδες τσιπροσαμαροβενιζέλοι, μη παρασύρεστε από τον Κουτσούμπα, σας την έχει φυλαγμένη. Εσείς μπορεί να θέλετε ευρώ γιατί μόνο έτσι μάθατε να τρώτε και να πίνετε στην υγεία των κορόιδων, αλλά αυτός αν και περνάει το ίδιο καλά μαζί σας (τρελός είναι, τέτοιο μοναστήρι καταδικό του που αλλού θα το ‘βρισκε;), το θέλει για την… επανάσταση, που προσώρας τη φυλάει από τους… εχθρούς της στα υπόγεια του Περισσού…..

Πηγή:http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/2015/07/blog-post_783.html
* Ο Οθωνας Κουμαρέλλας είναι μέλος της Π.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ.

...//...



Από που παίρνει "γραμμή" ο κ. Κουτσούμπας και ο Περισσός;

Του Δημήτρη Καζάκη


Σε ομιλία του στην Σύρο (24/7), ο κ. Κουτσούμπας απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι η πολιτική του είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη μ' εκείνη των πιο χυδαίων υπερασπιστών του ευρώ και της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τα γεράκια της ευρωζώνης δανείζεται μέχρι και την τελευταία τελεία των επιχειρημάτων του εναντίον του εθνικού νομίσματος.



Ας δούμε συγκεκριμένα. Ο κ. Κουτσούμπας αφού έκανε τη συνήθη λιτανεία εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μνημονίων, μας ξεκαθαρίζει επίσης το εξής: 



"Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό σε όλους τους τόνους ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα."


Ο Κουτσούμπας φερέφωνο της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας.
Εδώ είναι δυό τα ζητήματα: Ο κ. Κουτσούμπας και η παρέα του είναι "κάθετα αντίθετοι" να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα, αν ταυτόχρονα παραμείνει η χώρα στην ΕΕ, όπως θέλει το Grexit ο Σόιμπλε; Ή είναι "κάθετα αντίθετοι" να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα, για όσο υπάρχει καπιταλισμός γενικά;
Ο κ. Κουτσούμπας σκόπιμα τα συγχέει, γιατί είναι τελείως διαφορετική η περίπτωση ενός υποτιθέμενου Grexit, σαν κι αυτό που πρότεινε ο Σόιμπλε, όπου το χρέος δεν διαγράφεται, απλά ρυθμίζεται και η οικονομία παραμένει υπό τον έλεγχο των μηχανισμών της ΕΕ και άλλο ζήτημα η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ παραμένοντας στο γενικό έδαφος του καπιταλισμού. Όποιος μπλέκει τα δυό, το κάνει μόνο για έναν σκοπό: για να υιοθετήσει με το πρόσχημα ενός ανώδυνου αντικαπιταλισμού τη χυδαιότητα της επίσημης προπαγάνδας εναντίον του εθνικού νομίσματος.
Πού το βρήκε λοιπόν ο Κουτσούμπας ότι "εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα." Από που αντλεί τέτοιο συμπέρασμα; Ποιός του το σφύριξε στο αυτί; Οι πληρωμένοι από τις τράπεζες καλαμαράδες, πολιτευτές και λοιποί δημοσιοκάφροι; Μόνο αυτοί το ισχυρίζονται.
Ο Κουτσούμπας, όπως και κάθε επαγγελματίας απολογητής του ευρώ, μιλά γενικά και αφηρημένα. Ποτέ συγκεκριμένα. Κι ο λόγος είναι γιατί δεν θέλει να εκτεθεί με επιχειρήματα, αλλά να αφήσει εντυπώσεις, να ενισχύσει την τρομοκρατία εναντίον του λαού που ασκείται από το καθεστώς και την ιμπεριαλιστική προπαγάνδα. Απ' αυτήν άλλωστε δανείζεται όλους τους ισχυρισμούς του. Παπαγαλίζει χωρίς καν δεύτερη σκέψη.
Τι σημαίνει χρεοκοπία κράτους;
Για τον Κουτσούμπα δεν έχει καμιά σημασία το γεγονός ότι δεν υπάρχει ούτε ένα παράδειγμα καπιταλιστικής χώρας που κήρυξε χρεοστάσιο με δικό της νόμισμα και να πήγε χειρότερα. Γιατί; Διότι πολύ απλά χρεοστάσιο σημαίνει κατ' ελάχιστο αναστολή πληρωμών του χρέους κι επομένως περισσότερα διαθέσιμα για την οικονομία και την κοινωνία. Το που θα πάνε αυτά είναι υπόθεση της ταξικής πάλης. Τα διαθέσιμα αυτά εκ των πραγμάτων πυροδοτούν τις κοινωνικές και ταξικές αναμετρήσεις προκειμένου να καθοριστεί το πώς θα μοιραστούν κι έτσι οι συσχετισμοί δύναμης τείνουν ν' αλλάξουν υπέρ των εργαζόμενων τάξεων.
Να γιατί ποτέ και καμιά άρχουσα τάξη δεν θέλησε από μόνη της να προχωρήσει σε χρεοστάσιο. Γινόταν πάντα υπό συνθήκες κρίσης και βαθύτατου κλονισμού του συστήματος εξουσίας της. Διότι ήξερε κάτι που δεν θέλει να ξέρει ο κ. Κουτσούμπας. Ότι το χρεοστάσιο δεν έρχεται ποτέ μόνο του. Συνεπάγεται μια τεράστια όξυνση όλων των κοινωνικών και ταξικών αναμετρήσεων. Γι' αυτό και όπως είναι φυσικό δεν υπήρξε ποτέ αυθεντικά εργατικό και λαϊκό κίνημα που να εναντιώθηκε στην κήρυξη χρεοστασίου. Οι εργάτες και τα λαικά στρώματα ήξεραν ανέκαθεν πολύ καλά αυτό που δεν γνωρίζει ο κ. Κουτσούμπας, ότι μόνο έτσι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες και όρους αμοιβής. Μόνο έτσι θα μπορούσαν να κατακτήσουν δικαιώματα.
Το παράδειγμα της χρεοκοπίας του 1932.

Θέλει πολύ σκέψη να το αντιληφθεί κανείς; Μόνο αν είσαι Κουτσούμπας. Τον Απρίλιο του 1932 η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει το χρυσό κανόνα, δηλαδή τη χρυσή δραχμή. Η δημοσιονομική και κοινωνική κατάρρευση της χώρας μαζί με το παγκόσμιο κραχ του 1929, επέβαλλε στον πολιτικό κόσμο να καταργήσει ένα τόσο πολύτιμον νόμισμα, όπως το χαρακτήριζαν και το λάτρευε η αργόσχολη τάξη της εποχής. Ακριβώς όπως το ευρώ σήμερα. Λίγο αργότερα ο πρωθυπουργός Βενιζέλος κυρήσσει επίσης χρεοστάσιο, αφού είχε εξαντλήσει κάθε μέσο και τρόπο αφαίμαξης της ελληνικής οικονομίας προκειμένου να υποστηρίξει τη χρυσή δραχμή και να εξυπηρετήσει σε χρυσό τα χρέη.
Να πώς περιγράφει ο Μπελογιάννης το δια ταύτα της απόφασης του Βενιζέλου: 

"Επόμενο ήταν κάτω απ΄αυτές τις συνθήκες να μεγαλώνει η απόγνωση κι η αγανάκτηση του λαού. Ο κόσμος άρχισε να κάνει γιουρούσι στους φούρνους. Οι πορείες πείνας πλήθαιναν καθημερινά. ΟΒενιζέλος έπρεπε να διαλέξει. Ή τα τοκομερίδια ή το ψωμί του λαού." (Ν. Μπελογιάννης, Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα, Άγρα, 2010, σ. 290).

Φυσικά, ο επίσημος πολιτικός κόσμος της εποχής με κανένα τρόπο δεν ήθελε να διαγράψει το χρέος και να στερήσει τα πλούσια κέρδη από τους δανειστές της Ελλάδας. Από τα οποία άλλωστε είχαν να λαμβάνουν και μεγάλα ονόματα της εγχώριας οικονομίας και πολιτικής μαζί με το παλάτι. Κι έτσι ξεκίνησε μια ολόκληρη διελκυστίνδα διαπραγματεύσεων και εξευτελισμών του ελληνικού κράτους με τους ομολογιούχους δανειστές. Σαν αυτές περίπου που υποστήκαμε τον τελευταίο καιρό.
Όσο κρατούσαν οι συνεννοήσεις και οι εξευτελισμοί, είχαμε το ίδιο βιολί με σήμερα. Σχεδόν το σύνολο των "ειδικών" της εποχής, καθηγητάδες και μη, συμμετείχαν σε μια πρωτοφανή εκστρατεία το μαύρο να γίνει άσπρο και υποστήριζαν ότι το να μην πληρώσεις τα χρέη, είναι πολύ χειρότερο από το να πληρώσεις. Να τι έλεγε ο Μπελογιάννης: 
"Όλοι σχεδόν οι αστοί οικονομολόγοι προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι μια ανοιχτή χρεοκοπία θα κατάστρεφε την πίστη και τα οικονομικά της Ελλάδας. Όχι όμως μία αλλά εκατό φορές να λέγαμε στους ομολογιούχους ότι δεν έχουμε να τους πληρώσουμε, πάλι δεν θα παθαίναμε την οικονομική, εθνική και ηθική ζημιά πού πάθαμε με τις ατέλειωτες κι εξευτε¬λιστικές για την αξιοπρέπεια της χώρας μας συζητήσεις." (Ό. Π., σ. 293).
Βέβαια ο Μπελογιάνης δεν ήταν Κουτσούμπας. Ούτε την εποχή εκείνη το ΚΚΕ διέθετε Κουτσούμπα. Γιατί αν διέθετε, είναι σίγουρο ότι το καθεστώς και η προπαγάνδα του θα τον είχε πείσει. Κι έτσι το ΚΚΕ θα είχε μετεξελιχθεί σε φερέφωνο της επίσημης προπαγάνδας. Όπως ακριβώς είναι σήμερα.
Ο Κουτσούμπας θεωρεί το αποικιοκρατικό μνημόνιο καλύτερο.
Όμως του κ. Κουτσούμπα δεν του αρκεί η υιοθέτηση της επίσημης κινδυνολογία. Προχωρεί ακόμη παραπέρα: "Μπορεί να είναι και χειρότερες [από εκείνες του μνημονίου] για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν."
Εδώ πραγματικά βγάζει μάτι η απολογητική ακόμη και του μνημονίου που επιχειρεί ο κ. Κουτσούμπας. Προσέξτε τι λέει. Τι σημαίνει μνημόνιο; Κατάλυση κάθε έννοιας εργασιακού και εργατικού δικαιώματος, διάλυση της κοινωνικής πρόνοιας, ολόκληρου του συστήματος κοινωνικών παροχών και ασφάλισης, επί τούτου κατάρρευση της παιδείας, της υγείας, μεταφορά των κέντρων απόφασης για τη χώρα σε ξένα κέντρα χωρίς καν κοινοβουλευτική νομιμοποίηση, κοκ.
Υπάρχει κανείς που να αρνείται ότι αυτό σημαίνει μνημόνιο; Μόνο ο κ. Κουτσούμπας, για τον οποίο μνημόνιο δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από μέτρα μείωσης για μισθούς, συντάξεις, του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά! Υποβαθμίζει έτσι το ρόλο και τη σημασία του μνημονίου από την σκοπιά των εργαζομένων και του λαού, για να ισχυριστεί το πρωτοφανές. Ό,τι η τυχόν μείωση του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος από μια υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, θα έχει χειρότερες συνέπειες!

Νεοφιλελέ παραμύθια δια χειρός Κουτσούμπα
Αφήνουμε το γεγονός ότι ταυτίζει το ποσοστό υποτίμησης του νομίσματος με το ποσοστό μείωσης του λαϊκού εισοδήματος. Αυτό δείχνει πόσο αγράμματος είναι και πόσο εμποτισμένος με τα παραμύθια της επίσημης προπαγάνδας. Κατά τ' άλλα έχει το θράσος να ασκεί κριτική στους οικονομολόγους που υποστηρίζουν το εθνικό νόμισμα, όταν ο κ. Κουτσούμπας δεν γνωρίζει καν ότι μια ενδεχόμενη υποτίμηση δεν είναι ούτε καν αναγκαίο να περάσει στο λαϊκό εισόδημα.
Αυτό που κάνει η υποτίμηση του νομίσματος είναι - κάτω από προϋποθέσεις - να μειώσει την τιμή του προϊόντος σε συνάλλαγμα, για τις εξαγωγές. Το αν η υποτίμηση θα πυροδοτήσει εγχώριο πληθωρισμό ώστε να μειωθεί και μάλιστα αντίστοιχα το εργατικό εισόδημα, εξαρτάται άμεσα από τον βαθμό ολιγοπώλησης του εξωτερικού και εσωτερικού εμπορίου, υποκατάστασης των εισαγωγών από την εγχώρια παραγωγή, αλλά και από το επίπεδο των ποσοστών κέρδους ανά προϊόν ή υπηρεσία.
Επομένως, ακόμη και σε περίπτωση υποτίμησης του εθνικού νομίσματος, κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι η αντίστοιχη υποτίμηση του εργατικού και λαϊκού εισοδήματος. Στην μεταπολίτευση η μείωση των εργατικών και λαϊκών εισοδημάτων δεν είχε ως πηγή την υποτίμηση της παλιάς δραχμής, αλλά τον πληθωρισμό κερδών ειδικά από τις μονοπωλιακές καταστάσεις που κυριαρχούσαν στην οικονομία. Η υποτίμηση της δραχμής είχε ελάχιστη επίδραση στο επίπεδο των μισθών και των συντάξεων.
Το 1982-1983 η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ έδωσε σημαντικές για την εποχή πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Μάλιστα για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος του πληθωρισμού εφάρμοσε για πρώτη φορά Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή με βάση την οποία μισθοί και συντάξεις προσαρμόζονταν αυτόματα στο επίπεδο του ετήσιου πληθωρισμού.
Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η δραχμή συνέχιζε τις διολισθήσεις της. Μάλιστα, όσο κράτησαν τα μέτρα ενίσχυσης του λαϊκού εισοδήματος (έως το 1984) ο πληθωρισμός δεν εκτινάχθηκε. Αντίθετα περιορίστηκε έστω οριακά. Από το 24,5% το 1981 στο 18,4% το 1984. Έστω κι αν η υποτίμηση της παλιάς δραχμής έναντι του δολαρίου ήταν περίπου 30% την ίδια χρονική περίοδο. Πού πήγε η συγνταγή περί υποτίμησης του κ. Κουτσούμπα;
Αλήθεια, που το βρήκε ο κ. Κουτσούμπας αυτό το 50% υποτίμηση του νέου εθνικού νομίσματος; Ποιός του το έδωσε; Ο Ντράγκι ή κάποιος άλλος σαν κι αυτόν; Και τι σημαίνει υποτίμηση κατά 50%; Σημαίνει ότι από 1:1 ευρώ προς νέα δραχμή, θα γίνει 1:2 ευρώ προς νέα δραχμή. Ξέρει καμιά οικονομία που να την κατέστρεψε μια τέτοια υποτίμηση;
Η Ισλανδία είδε το νόμισμά της να υποτιμάται 400%, όταν το 2009 ο λαός παρά κι ενάντια στην κυβέρνηση της χώρας δεν επέτρεψε να περάσουν στον κρατικό προϋπολογισμό τα χρέη των τραπεζών. Την ίδια χρονιά ο πληθωρισμός ανέβηκε στο 19%. Αντί όμως να μειώνονται αντίστοιχα οι μισθοί και οι συντάξεις, αυξήθηκαν με αποτέλεσμα να μειωθεί και ο πληθωρισμός. Μέσα σε δύο χρόνια έπεσε στο 3%.
Κι όλα αυτά χωρίς να μπαίνουμε στον κόπο να εξηγήσουμε ότι δεν είναι καθόλου απαραίτητη μια υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Αντίθετα, είναι μια επιλογή ανάγκης όταν όλα τα άλλα μέσα πολιτικής δεν έχουν αποδώσει. Πράγμα απίθανό. Ούτε είναι ανάγκη το εθνικό νόμισμα να είναι διαθέσιμο στις διεθνείς αγορές FOREX για να γίνει αντικείμενο κερδοσκοπίας.
Αλλά αυτά ας τα αφήσουμε. Είναι πολύ ψηλά γράμματα για τον κ. Κουτσούμπα. Είναι σαν να προσπαθείς να μιλήσεις για μαθηματικά με μπαμπουίνο. Αν και πιστεύω ότι περισσότερα θα κατάφερνε κανείς, μιας και ο μπαμπουίνος δεν έχει τα κολλήματα, τις σκοπιμότητες και τις ιδεοληψίες του Κουτσούμπα και της παρέας του.
Έχει εναλλακτική πρόταση ο κ. Κουτσούμπας;
Ο κ. Κουτσούμπας λοιπόν απεύχεται την εισαγωγή εθνικού νομίσματος, γιατί έχει πειστεί πλήρως από την επίσημη ιμπεριαλιστική προπαγάνδα ότι θα έχει μέχρι και χειρότερες συνέπειες από το τωρινό μνημόνιο. Το ερώτημα βέβαια είναι, τότε γιατί καταγγέλει τον Τσίπρα και τους άλλους δοσίλογους; Αυτό δεν λένε κι αυτοί;
Εδώ λοιπόν ο κ. Κουτσούμπας έχει έναν άσσο στο μανίκι του. Ή έτσι νομίζει:
"Αυτό δε σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Επειδή το ΚΚΕ λέει όχι στη μία όχι και στην άλλη λύση, ότι δεν έχουμε εναλλακτική λύση. Μόνο που αυτή η εναλλακτική λύση σημαίνει άλλη κοινωνική οργάνωση, άλλη οικονομία. Και πρέπει σε αυτό το ζήτημα να πειστεί ο ελληνικός λαός και να αποφασίσει να παλέψει και να το επιλέξει. Με πλήρη συνείδηση. Όχι με κοροϊδίες και ψεύτικα προεκλογικά διλήμματα ή εκβιαστικά διλήμματα, αλλά καθαρά και ντόμπρα. Κι αυτή την πρόταση φέρνει για συζήτηση στο λαό το ΚΚΕ. Σημαίνει ότι ο λαός στην εξουσία, ενισχύοντας το ΚΚΕ, δυνάμεις εργατικές - λαϊκές, τη λαϊκή συμμαχία που θα έρθει στην εξουσία, δεν θα κάνει διαπραγμάτευση με την τρόικα. Θα πει στοπ. Διότι, το πρώτο, καταργώ όλα τα μνημόνια, όλος τους εφαρμοστικούς νόμους. Αυτό σημαίνει ότι έρχομαι σε ρήξη, σε σύγκρουση με την ΕΕ και την Ευρωζώνη. 

Δεν σημαίνει ότι φεύγω μόνο από το ευρώ ή την ευρωζώνη και μένω στην ΕΕ. Αποδεσμεύομαι από την ΕΕ, την ίδια στιγμή όμως που προχωρώ σε κοινωνικοποίηση ως λαϊκή εξουσία, ως κυβέρνηση, ως κράτος - πέστε το όπως θέλετε. Προχωρώ σε κοινωνικοποίηση του πλούτου που παράγει ο λαός μου, δηλαδή του ορυκτού πλούτου, των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, παίρνω την αγροτική οικονομία στα χέρια μου, αποδεσμεύομαι από ό,τι αλυσίδες και εξαρτήσεις έχω από την ΕΕ. Γιατί η ΕΕ βάζει δεσμεύσεις, το ζούμε και στα ναυπηγεία εδώ, το ζούμε και στην αγροτική οικονομία, το ζήσαμε πολλά χρόνια με τις ποσοστώσεις, και σε μια σειρά άλλους τομείς της οικονομίας. Άρα κοινωνικοποιώ αυτά, αποδεσμεύομαι, οργανώνω με βάση έναν πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό, επιστημονικά οργανωμένο για όλη τη χώρα, την προώθηση της ανάπτυξης του τόπου, της αξιοποίησης δηλαδή των παραγωγικών δυνατοτήτων που έχει η Ελλάδα, η πατρίδα μας."
Προσέξτε καλά τι λέει. Η δική του εναλλακτική λύση εντοπίζεται σε μια μόνη φράση: κοινωνικοποίηση. Φεύγουμε από ευρώ και ΕΕ για να κοινωνικοποιηθούν μέσα παραγωγής και ο πλούτος της χώρας. Ωραία. Όμως αυτή δεν είναι πρόταση. Είναι ευχή, ή έστω πρόθεση. Πώς θα φύγουμε από το ευρώ και την ΕΕ χωρίς να πυροδοτηθεί υπερπληθωρισμός και χωρίς να καταρρεύσει το νέο σοσιαλιστικό, ή λαϊκό, ή όπως αλλιώς φαντασιώνεται το νόμισμα ο κ. Κουτσούμπας; Ή δεν χρειάζεται νόμισμα; Πώς θα κοινωνικοποιηθούν τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος σε μια χώρα καθόλα ρημαγμένη και κατεστραμένη; Κουβέντα. Λέξη. Τσιμουδιά.
Να θυμηθούμε μόνο ότι οι μπολσεβίκοι χρειάστηκαν να εισάγουν το 1922 τον χρυσό κανόνα, με τη μορφή του σεβρονέτς, μόνο και μόνο για απαλλαγούν από το υπερπληθωριστικό χάρτινο ρούβλι, που οι ίδιοι είχαν εισάγει το 1918. Μαζί με τον χρυσό κανόνα χρειάστηκε να εισάγουν και τον κρατικό καπιταλισμό στην οικονομία, προκειμένου να απαλλαγούν από τον πολεμικό κομμουνισμό, δηλαδή έναν ιδεοληπτικό κομμουνισμό του στρατώνα όπου όλα ήταν κοινωνικοποιημένα.
Θα μου πείτε. Τι δουλειά έχουν τέτοιοι σιχαμεροί οπορτουνιστές, όπως ήταν οι μπολσεβίκοι του Λένιν, μ' έναν τέτοιο κολοφώνα της επανάστασης σαν τον Κουτσούμπα. Ειλικρινά, καμία.

Για τον Κουτσούμπα, σε αντίθεση με όλα τα άλλα επαναστατικά κινήματα που γνώρισε η ιστορία του καπιταλισμού, είναι τόσο απλά. Όλα θα λυθούν δια μαγείας. Με το κόκκινο ραβδάκι του Περισσού. Par ordre du Mufti, με διάταγμα του Μουφτή.
Ο κ. Κουτσούμπας δεν έχει πρόταση. Ή μάλλον η πρότασή του δεν διαφέρει από εκείνη των παλιών ιερέων των αρχόντων του Μεσαίωνα που δίδασκαν στους καταπιεσμένους την υπομονή και την καρτερία εν αναμονή του βασιλείου εν τοις ουρανοίς. Δεν είναι παρά η αναβίωση του παλιού γερμανικού ή "αληθινού" σοσιαλισμού, που ο Μαρξ στο Μανιφέστο τον θεωρούσε εξίσου επικίνδυνο με την πιο μαύρη αντίδραση, γιατί αρνιόταν να παλέψει τα πιο άμεσα αστικοδημοκρατικά αιτήματα στο όνομα των σοσιαλιστικών διεκδικήσεων.
"Έτσι, στον "αληθινό" σοσιαλισμό δόθηκε η τόσο ποθητή ευκαιρία να αντιπαραθέσει τις σοσιαλιστικές διεκδικήσεις στο πολιτικό κίνημα, για να εξαπολύσει τα πατροπαράδοτα αναθέματα ενάντια στο φιλελευθερισμό, ενάντια στο αντιπροσωπευτικό κράτος, ενάντια στον αστικό συναγωνισμό, την αστική ελευθερία του τύπου, το αστικό δίκαιο, την αστική ελευθερία και ισότητα και για να κηρύξει στη λαϊκή μάζα πως δεν έχει να κερδίσει τίποτε απ' αυτό το αστικό κίνημα, αντίθετα θα τα χάσει όλα... Στις γερμανικές απολυταρχικές κυβερνήσεις με την ακολουθία τους από παπάδες, δασκάλους, ευγενείς της υπαίθρου και γραφειοκράτες, ο σοσιαλισμός αυτός χρησίμευε σαν ποθητό σκιάχτρο ενάντια στην αστική τάξη που τραβούσε απειλητικά προς τα πάνω. Αποτελούσε το γλυκερό συμπλήρωμα στις πικρές βουρδουλιές και τις σφαίρες, με τις οποίες οι ίδιες αυτές κυβερνήσεις αντιμετώπιζαν τις γερμανικές εργατικές εξεγέρσεις."
Ετσι κι ο Κουτσούμπας με τους εκ Περισσού. Αποτελούν το "γλυκερό συμπλήρωμα" στην αγριότητα των μνημονίων και της ιμπεριαλιστικής κατοχής.

Πηγή:http://dimitriskazakis.blogspot.gr/2015/07/blog-post_26.html

Σημείωση ιστολογίου: Πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις "εξω απο τα δόντια" έχει εκφράσει ο Γ.Γ. του Ε.ΠΑ.Μ. Δημήτρης Καζάκης σχετικά με το ρόλο του ΚΚΕ και ειδικά της εκάστοτε ηγετικής του ομάδας στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μερικές απο αυτές μπορείτε να τις ακούσετε παρακάτω.



Προσθήκη 28/07/2014:Τα σχόλια του Δ. Καζάκη με αφορμή την παρουσία του Τζίμμη Πανούση στην εκπομπή "Ελληνοφρένεια"